|
|
| Post Number: 1
|
ขวัญ 
ค่อนข้างใหม่
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 88
เข้าร่วมเมื่อ: 05 Jul. 2003
อัตรานิยม: ไม่มี
|
 |
โพสต์เมื่อ: 22 Jul. 2003,18:54 |
|
   |
ลางร้าย
แก๊ง เสียงหูกระป๋องหล่นลงมากระทบปากกระป่องสังกะสี พ่อลุงวางถังน้ำยางแล้วทรุดตัวลงนั่งบนพื้นดินอย่างเหนื่อยล้า ยกมือซึ่งมีน้ำยางและขี้ยางติดอยู่ขึ้นปาดเหงื่อที่หน้าผาก พลางถอนหายใจ เฮ้อ..เสร็จเสียทีกับการเก็บยางที่ทรมาน วัยห้าสิบกว่ากับการเดินก้มๆเงยๆโก้งโค้งเทน้ำยางจาก พลก ลงถังนี่ทำให้ขาที่ลีบเล็กอย่างผิดปกติของเขาต้องปวดเมื่อยและร้าวในกระดูกอย่างบอกไม่ถูก และมันก็ปวดเช่นนี้ทุกวันจนเป็นความเคยชินไปเสียแล้ว ไม่เพียงแต่ปวดขาอย่างเดียว ทั้งยังปวดหลัง ปวดเอว เพราะการก้มๆเงยๆเก็บยางนี่อีกด้วย
ชาติ
..เวร
. พ่อลุงพึมพัมอย่างสมเพชตัวเอง เอามือผอมๆที่ปูดโปนไปด้วยเส้นเลือดบีบนวดน่องลีบๆเหมือนไม่มีกล้ามเนื้อเพื่อจะช่วยบรรเทาความปวดเมื่อย อยากจะดูดยาสักมวน แต่อย่าดีกว่า เดี๋ยวยางมันจะเป็นแม่เสียหมด พ่อลุงรีบลุกขึ้นหยิบถังน้ำอีกใบที่คว่ำอยู่ไปตักน้ำในบ่อตื้นไม่ไกลจากโรงจักร
หิ้วน้ำกลับมา หงายตะกงเก่าๆขึ้น มันไม่ใช่ตะกงอะลูมีเนียมอย่างดี แต่มันเป็นปีบผ่าครึ่ง เทน้ำล้างตะกงเสียหน่อย ยางมันจะได้ไม่ติดตะกงมาก พ่อลุงนึกในใจว่าวันนี้คงจะได้แผ่นเดียวอีกตามเคย แต่คงจะได้แผ่นใหญ่กว่าเดิมสักนิด เมื่อวานนี้ฝนตก วันนี้ยางจึงออกดี ให้ได้สักกิโลครึ่งเถอะ ก็จะได้เบี้ยตั้ง 20 กว่าบาท พ่อลุงยิ้มขณะที่ตวงยาง พรุ่งนี้เถอะจะตัดให้หมด คงจะได้ยางสัก 2 แผ่น
( หมายเหตุ พลก แปลว่า กะลา
ยางเป็นแม่ หมายถึงยางจะจับตัวกันเป็นตะกอน
ตะกง คือ ภาชนะที่ทำเป็นถาดไว้ใส่น้ำยาง )
|
 |
|
|
| Post Number: 2
|
ขวัญ
ค่อนข้างใหม่
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 88
เข้าร่วมเมื่อ: 05 Jul. 2003
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 23 Jul. 2003,12:40 |
|
 |
กวนยางเสร็จ มีเวลาพอที่จะดูดยาสักสองมวน เพื่อรอให้ยางแข็ง พ่อลุงนั่งห้อยขาบนแผ่นไม้หนาที่รองรับจักร หอมกลิ่นน้ำยางสดปนกับกลิ่นน้ำส้ม(น้ำกรด)ที่ทำยาง มันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว นี่ถ้าหากไม่มีสวนยางเล็กๆที่พ่อเฒ่าแม่เฒ่าสร้างไว้ให้ ป่านนี้พ่อลุงอาจฆ่าตัวตายไปแล้ว ก็คนพิการอย่างนี้จะอยู่ไปทำไมหากทำมาหากินไม่ได้
พ่อลุงเอามือล้วงกระเป๋าเสื้อ หยิบยาและใบจากออกมามวนอย่างใจเย็น คลึงมันด้วยนิ้วจนกลมดีแล้วก็จุดด้วยไฟแช็คฉายา ไอ้แสบ ตามที่ไอ้นุ้ยมันตั้งให้ มันเป็นไฟแช็คน้ำมันก๊าดที่บางครั้งแช็คกันจนแสบนิ้วหัวแม่โป้งมันก็ไม่ยอมติด แต่โชคดีคราวนี้มันติดง่าย พ่อลุงดูดยาแดงวาบ เอาควันเข้าปอดแล้วพ่นออกมาอย่างมีความสุข ปล่อยใจไปกับควันสีขาวที่ลอยอย่างอ้อยอิ่ง หวนคิดถึงวันชื่นคืนสุขที่ผ่านพ้นไปนานแสนนานแล้ว
อีพินมันก็สวยพอไปวัดไปวาได้ หนุ่มๆพากันมาจีบแต่ไม่มีใครชนะใจมันได้นอกจากพี่หลวง พ่อหลวงหรือพ่อลุงคนนี้ พ่อลุงหวนระลึกแล้วยิ้มอย่างภาคภูมิใจ สองคนผัวเมียช่วยกันตัดยาง ทำมาหากิน จนกระทั่งมีไอ้นุ้ย พี่หลวงเมาบ้าง เล่นไพ่บ้างให้อีพินมันมีเรื่องด่าทอพอหอมปากหอมคอ จนกระทั่งไอ้นุ้ยเข้าโรงเรียน ก็ถึงคราวเคราะห์ของพี่หลวง
|
|
|
|
| Post Number: 3
|
ขวัญ
ค่อนข้างใหม่
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 88
เข้าร่วมเมื่อ: 05 Jul. 2003
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 24 Jul. 2003,12:48 |
|
|
วันหนึ่งพี่หลวงปีขึ้นไปเก็บมะพร้าวตามปกติ จะเก็บมะพร้าวมาให้แม่ไอ้นุ้ยทำแกง แต่พลาดพลัดตกลงมา
กูมันน่าจะตายเสียตอนนั้น ไม่ต้องมาทนลากขาลีบๆให้ชาวบ้านเขาสมเพช ขาลีบๆๆที่แม้แต่เมียก็ยังรังเกียจ พ่อลุงคิด ผลุดลุกขึ้น ปาก้นยาสูบลงกับพื้น อีพินมันไปมีผัวใหม่ ก็เป็นคนในหมู่บ้านเดียวกันนี่เองห่างกันแค่หัวบ้านท้ายบ้าน พ่อลุงเอานิ้วจิ้มลงไปบนยางในตะกงอย่างแรง ยางแข็งแล้ว พ่อลุงคว่ำตะกงลงบนแผ่นสังกะสีเรียบอย่างกระแทกกระทั้น ตะล่อมยางให้เข้ารูป แล้วเหยียบๆๆๆ นึกในใจว่า
กูจะเหยียบอีพินคนงามที่มันทุ่มกูไปมีผัวใหม่ เหยียบมึงด้วยขาลีบๆๆของกูนี่แหละ"
หลังจากเหยียบยางได้ที่แล้ว พ่อลุงยกยางขึ้นป้อนใส่จักร ทุ่มเทแรงทั้งหมดที่มีอยู่หมุนจักรอันหนักอึ้ง กว่าจะเสร็จเหงื่อเม็ดโป้งๆก็ผุดพรายเต็มใบหน้าและลำตัว เหนื่อยหอบและหมดแรง พ่อลุงต้องนั่งพักเอาแรงเสียก่อนจะกลับบ้าน
พ่อลุงคอนยางกลับบ้าน เดินผ่านป่าละเมาะและป่ายางเป็นช่วง ๆ พ่อลุงชะงักคิดขึ้นว่า นี่กูหาบความหลังที่ขมขื่นกับอีพินไว้ตลอดปีตลอดชาติหรือไง ไม่ใช่สิ ยังมีสิ่งดีๆ ตอนนี้สิ่งที่พ่อลุงผูกพันและสิ่งที่คอยย้ำเตือนให้พ่อลุงระลึกถึงและห่วงใยอยู่ตลอดก็คือ ไอ้นุ้ย ลูกชายวัยยี่สิบเอ็ดปีผู้อยู่ไกล พ่อลุงคิดถึงมัน กลัวมันจะเป็นอันตราย
ป้าบ!!
.
|
|
|
|
| Post Number: 4
|
นกกะปูด
เด็กรับใช้ธรรมดา
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 1820
เข้าร่วมเมื่อ: 25 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 24 Jul. 2003,22:24 |
|
|
พี่ขวัญเล่าเรื่องได้สนุก ชวนติดตามจังเลยค่ะ นี่นู๋ก็จินตนาการตามเรื่องไป ตอนที่ลุงแกจะเหยียบ "อีพิน" ด้วยขาลีบๆ ของแก นู๋ขำก๊ากเลยค่ะ
อืมม นู๋อ่านเรื่องนี้มาสองสามท่อน ก็รู้สึกได้ว่าลุงแกมีความในใจจะบอกเล่าเยอะทีเดียวค่ะ จะคอยติดตามอ่านนะคะ พี่ขวัญเล่ายาวๆ หน่อยสิคะ นู๋หละมันส์ติดลมแล้วเนี่ยยย หึ หึ หึ
|
|
|
|
| Post Number: 5
|
ขวัญ
ค่อนข้างใหม่
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 88
เข้าร่วมเมื่อ: 05 Jul. 2003
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 25 Jul. 2003,12:15 |
|
|
ขอบคุณค่ะ เล่าต่อนะคะ
ป้าบ!
พ่อลุงสะดุดรากยางล้มลง ยางแผ่นและไม้คานหาบกระเด็นไป พ่อลุงตกใจและ รู้สึกเจ็บที่หัวเข่าและสะเทือนเข้าไปในกระดูกขา ใช่สิ วันนั้นมันทำให้พ่อลุงตกใจและเจ็บปวด เมื่อไอ้ล้อมกระหืดกระหอบมาหาที่บ้าน
พ่อลุงๆ
เอ้อ..กูอยู่นี่ พ่อลุงตอบเสียงเบาๆตามนิสัย
"ไอ้นุ้ย..ไอ้นุ้ย..มันจับได้ใบแดงน่ะ
ความหลังพังทลาย ในยุคสมัยนั้นก็ไม่มีใครอยากจะให้ลูกติดทหาร เพราะมันหมายถึงการเอาชีวิตไปเสี่ยง ต้องสู้รบกับพวกโจรและพวกคอมมูนิสต์ คนรวยๆอย่างกำนันเขามีเงินมากพอที่จะจ่ายเพื่อไม่ให้ลูกชายติดทหาร แต่ชาวบ้านจนๆอย่างพ่อลุงหรือคนอื่นๆ มันก็ต้องแล้วแต่ดวง เมื่อไอ้นุ้ยติดทหารก็จะไม่มีใครมาช่วยพ่ออีก ไม่มีใครช่วยตัดยาง หาบน้ำ หาฟืน หุงข้าว พ่อต้องช่วยตัวเอง พ่อลุงน้ำตาคลอเมื่อคิดถึงลูก
พ่อลุงค่อยยันกายลุกขึ้น เอามือจับต้นยางไว้ เข่าถลอกเจ็บนิดหน่อยเท่านั้น "กูเคยเจ็บมามากกว่านี้" พ่อลุงนึกปลอบใจตัวเอง พลางเอื้อมไปหยิบยางแผ่นที่เปื้อนดินขึ้นมาวางพาดบนไม้คานหาบ รู้สึกปวดแปลบเส้นที่ขา "อูย
" พ่อลุงครางเบาๆ ไม่เป็นไรน่ะทนเอาหน่อย จะถึงบ้านอยู่แล้ว พ่อลุงปลอบใจตัวเอง พาร่างผอมเดินกะย่องกะแย่งต่อไป
กว่าจะถึงบ้านตะวันก็ชาย ต้องไปหาฟืนสักสองสามดุ้น หาบน้ำสักหาบ แล้วจึงจะติดไฟหุงข้าว หุงข้าวหม้อเล็กหม้อเดียวก็พอกินแล้ว จี่ปลาหัวเขียวสักสองตัว ทิ่มน้ำชุบสักถ้วย
ก่อนจะกินข้าวมื้อเช้าในบ่ายวันนั้น พ่อลุงก็หย่อนตัวลงในคลองข้างบ้าน สบู่ไม่ต้องใช้ ถูๆแล้วอาบน้ำคลองก็สะอาดดีแล้ว กินข้าวเสร็จพ่อลุงจึงได้เอนหลัง อีกวันหนึ่งกำลังจะผ่านไปแล้ว
.
|
|
|
|
| Post Number: 6
|
ขวัญ
ค่อนข้างใหม่
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 88
เข้าร่วมเมื่อ: 05 Jul. 2003
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 28 Jul. 2003,12:32 |
|
|
พ่อลุงเหมือนคนไม่มีญาติ ไม่มีใครชอบมาบ้านพ่อลุง และพ่อลุงก็ไม่ชอบไปบ้านใครด้วยเช่นกัน นานๆพ่อลุงจึงจะออกไปซื้อเหล้าที่ร้านกินสักครั้ง พ่อลุงมักเก็บตัวเงียบ เพราะรู้สึกว่าตนเองมีปมด้อยที่น่าอับอาย เป็นคนขาลีบ ที่ผู้คนมักจะถามว่า เป็นไหร? และพวกเด็กๆมักจะล้อว่า
เอ๊อ..พ่อลุงไสที่เดินไปหน้าก้าวถอยหลังสองล่ะ
มิหนำซ้ำยังถูกเมียทิ้งไปอีก นี่เป็นเรื่องที่เสียหน้ามากสำหรับผู้ชาย ทั้งยังไม่สามารถจะหาเมียใหม่ได้อีกด้วย พ่อลุงล้มตัวลงนอนบนฟากไม้ไผ่ที่ขย่าไปด้วยฝุ่นละออง พยายามไม่คิดถึงเรื่องเหล่านี้ พ่อลุงเกือบจะเคลิ้มหลับก็ต้องผวาลุกขึ้น เพราะนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ลับมีดยาง พรุ่งนี้ตั้งใจว่าจะตัดยางให้ได้สักสองแผ่นต้องลับมีดให้คมๆ พ่อลุงเอื้อมหยิบหินลับมีดจากที่ซ่อนในตับเหลงใต้หลังคา ตักน้ำใส่พลกแล้วบรรจงลับมีดด้วยหินหยาบก่อน คมดีแล้วจึงใช้หินละเอียดลับอีกทีหนึ่ง
เย็นแล้วพ่อลุงเลิกล้มความตั้งใจที่จะนอน ไปเกี่ยวยอดมะกอกมาเหนาะน้ำชุบดีกว่า นึกถึงรสเปรี้ยวอมฝาดของยอดอ่อนๆสีแดงๆของมันแล้วก็น้ำลายสอ คงจะทำให้กินข้าวได้มากขึ้นในมื้อค่ำนี้
พอเกี่ยวยอดมะกอกได้สองสามยอด ก็รีบมากินข้าวมื้อค่ำก่อนจะมืด จะได้ไม่ต้องตามตะเกียงให้เปลืองน้ำมัน รีบนอนเอาแรงจะได้ตื่นไปโละยางตอนดึกให้ได้สักสองแผ่น มืดแล้ว.....ยุงเริ่มมาบินวู้วี้ให้รำคาญหู พ่อลุงเอาผ้าซักโบกไล่ไปมา พลันก็ได้ยินเสียงกุกกักอยู่หน้าบันได
พ่อ
พ่อ เป็นเสียงที่คุ้นหู
พ่อลุงรีบจุดตะเกียงด้วยความดีใจ งกๆเงิ่นๆกว่าจะจุดได้ ไอ้นุ้ยก็ขึ้นมานั่งข้างๆเสียแล้ว
พรื้อมั่งพ่อ กินข้าวแล้วไหม? พ่อลุงยกตะเกียงขึ้นส่องดูหน้าไอ้นุ้ย เห็นมันแต่งชุดทหารเต็มยศ ถือปืนดำๆยาวๆมาด้วย
กินแล่ว ไสมึงแต่งตัวพรรค์นี้ อ้อ มึงหุงข้าวกินต้ะพ่อลุงทั้งดีใจและสงสัยระคนกัน
ผมกินแล้วพ่อ ได้ข่าวเรื่องโจรแขกมาทางนี้บ้างไหม?
เสียงเขาแหลงกัน
ฮั้นแหละพ่อ ผมอีมาบอกพ่อว่าผมอีออกป่าไปปราบพวกโจร นี่เขาให้มาลาดตระเวณเลยแอบลักมาบอกพ่อ ผมแค้บ เพื่อนท่าอยู่ ต้องหลบก่อนนะพ่อ ไม่พรื้อแหละ ไม่พักห่วง
พ่อลุงนิ่งอึ้ง พูดไม่ออก สิ่งที่เคยหวั่นเกรงมาตลอด ได้คืบคลานเข้ามาแล้ว ไอ้นุ้ยเอื้อมมือมาบีบขาพ่อลุงเบาๆ พลางลุกขึ้น
ไสที่มึงไม่ทำเป็นไข้เสีย..หือ? พ่อลุงยังเป็นห่วง
ไม่รู้อีทำพรื้อนี่พ่อ ผมไปก่อนนะพ่อ ไม่พักห่วง ไอ้นุ้ยลงบันไดไปอย่างเร่งรีบ พ่อลุงได้แต่พึมพัม ขอให้พระให้เจ้าคุ้มครองมันด้วยเถอะ
|
|
|
|
| Post Number: 7
|
ขวัญ
ค่อนข้างใหม่
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 88
เข้าร่วมเมื่อ: 05 Jul. 2003
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 30 Jul. 2003,12:38 |
|
|
คืนนั้นกว่าพ่อลุงจะข่มตาให้หลับลงได้ ก็กินเวลามากพอดู เป็นห่วงไอ้นุ้ยมันเหลือเกิน ไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไร พ่อลุงตื่นขึ้นมาอีกที ก็รีบจุดตะเกียง เอาถ่านหินใส่ตะเกียงแก๊ส เติมน้ำ เอาลวดทองแดงเส้นเล็กๆที่ผูกไว้ประจำที่ตะเกียงแยงรูตะเกียงเสียก่อน แล้วจึงจุด
พึ่บ ไฟแจ้งสว่างจ้า เร่งน้ำอีกนิดให้ดวงไฟยาวและสว่างขึ้นอีก
พ่อลุงเอาตะเกียงเสียบเข้าบนหมวกแล้วเอาขึ้นสวมหัว ส่วนตัวตะเกียงก็เอาไว้ข้างๆเอว หยิบถุงใส่ขี้ยางมาเหน็บไว้ที่เอวอีกข้าง ถือมีดยางไว้ในมือมั่น ค่อยๆก้าวลงจากเรือนมุ่งตรงไปยังป่ายาง คืนนี้เป็นคืนเดือนมืด จึงมีดวงดาวทอแสงระยิบระยับอยู่บนท้องฟ้า น้ำค้างลงเปียกใบหญ้า ทำให้โสร่งของพ่อลุงเปียกปอนไปด้วย เดินไปใจก็เป็นห่วงถึงไอ้นุ้ยว่าตอนนี้มันจะไปนอนยังไงที่ไหน คงจะลำบากลำบน นอนกลางดินกินกลางทราย
พ่อลุงเริ่มตัดยางที่ชายป่าก่อน
แช้กๆๆ เสียงมีดกรีดยางกรีดเข้าไปในเปลือกยาง เปลือกยางก็หลุดขึ้นมาพร้อมกับขี้ยาง ซึ่งพ่อลุงจะปั้นๆเก็บไว้ในถุงข้างเอว เพราะอย่างน้อยๆถ้าเราเอาเปลือกมันออกให้หมดก็จะขายได้ กิโลกรัมละ 7-8 บาท
โป๊กๆๆ เสียงเคาะพลกกับต้นยางให้ขี้ดินมันหลุดออก ตอกช้อนยางให้เข้าที่ เอาพลกรองไว้ แล้วก็ตัดยางต้นต่อไป เริ่มตัดใหม่ๆอย่างนี้พ่อลุงยังมีแรงกระฉับกระเฉง
ถังว่าคืนนี้ได้สักสองแผ่น กูอีซื้อไก่ให้มึงกินสักตัว ไอ้นุ้ย
. ขอให้มึงปลอดภัยกลับมาต้ะ พ่อลุงรำพึง คุกเข่าลงตัดหน้ายางที่ติดอยู่กับพื้นดิน คมมีดไปสะดุดอะไรบางอย่าง คงจะเป็นกระดูกยาง พ่อลุงคิด พ่อลุงจึงกระชากมีดกรีดยางอย่างแรง
..
พ่อลุงชะงัก รู้สึกถึงคมมีดที่กรีดผ่านผ้าโสร่งเข้าไปในเนื้อเหนือหัวเข่า เลือดทะลักออกมาเป็นสายหยาดหยดลงสู่พื้นดิน พ่อลุงรีบฉีกชายผ้าโสร่งซึ่งเกือบจะเปื่อยแล้วออกมาพันแผลที่ขาไว้ เริ่มรู้สึกปวดแผล ความหวังที่จะได้ยางสองแผ่นในคืนนี้สิ้นสุดลง
แสงตะเกียงแก๊สดวงกลมสว่างจึงย้อนกลับมาทางเดิมอีก พ่อลุงข่มความเจ็บปวดเดินกลับบ้านอย่างทุลักทุเล พลางคิดว่า นี่มันเป็นลางร้ายหรือเปล่า
ไอ้นุ้ยล่ะ
พ่อลุงกังวลขึ้นมาอีก นี่มันเป็นลางสังหรณ์ที่เตือนให้รู้ว่า จะมีเหตุการณ์ร้ายแรงเกิดขึ้น พ่อลุงนึกถึงทวดและบนบานและเจ้าพ่อเจ้าแม่ทุกองค์ที่พ่อลุงรู้จัก ขอให้ไอ้นุ้ยมันปลอดภัยด้วยเถิด
กว่าจะกลับถึงบ้านก็กินเวลาเป็นชั่วโมง กลับมาก็นอนไม่หลับอีก ปวดแผลมากขึ้น ก็เมื่อวานพ่อลุงอุตส่าห์ลับมีดยางเสียคมกริบ มันจึงบาดเข้าไปลึก
ปังๆๆ เสียงปืนดังมาจากทางเหนือของหมู่บ้าน พ่อลุงผวาลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ตกใจจนตัวสั่น เย็นวาบเข้าไปในหัวใจ ยกมือขึ้นพนมแล้วพึมพัมว่า ขอพระคุ้มครองมันด้วยเถิดๆ
|
|
|
|
| Post Number: 8
|
นกกะปูด
เด็กรับใช้ธรรมดา
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 1820
เข้าร่วมเมื่อ: 25 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 30 Jul. 2003,23:08 |
|
|
สงสารลุงแกจังเลยค่ะ พี่ขวัญ 
อุตส่าห์กรีดยางหาเงินซื้อไก่ให้ไอ้นุ้ยกิน
แล้วนี่แกจะมียาทัมใจ กินแก้ปวดหรือเปล่าไม่รู้..
รอติดตามอย่างใจจดจ่อค่ะ
|
|
|
|
| Post Number: 9
|
ขวัญ
ค่อนข้างใหม่
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 88
เข้าร่วมเมื่อ: 05 Jul. 2003
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 02 Aug. 2003,06:27 |
|
|
สวัสดีค่ะ คุณสามารถ
อ้อ..คุณนกกะปูด ยาทัมใจชาวบ้านเขามีติดตัวติดบ้านกันแทบทุกคนแหละค่ะ
เสียงปืนดังรัวอยู่นาน พ่อลุงมีความรู้สึกอยากจะขี้อยากจะเยี่ยวอยู่ตลอดเวลา เย็นสะท้านจนต้องหยิบผ้าห่มมาห่ม ใจเต้นตุ๋มๆตั้มๆพะวักพะวน ดวงตาก็เฝ้าแต่เบิ่งมองไปในความมืดรางๆในที่สุด เสียงปืนก็ค่อยๆห่างและเงียบหายไปในที่สุด
เวลาช่างผ่านไปเชื่องช้าเหลือเกินกว่าจะถึงเช้าวันใหม่ อาการที่ปวดแผลยังไม่เท่าที่ใจกังวลเลย เสียงเฮลิคอปเตอร์มาพร้อมกับแสงสว่างยามรุ่งอรุณ มันบินวนรอบๆหมู่บ้าน พ่อลุงอยากจะเข้าไปในหมู่บ้านให้รู้เรื่องเดี๋ยวนี้เลย พ่อลุงยันกายจะลุกขึ้น แต่มันก็เจ็บแผลจนต้องทรุดลงนั่งอีก
ได้ยินเสียงคนวิ่งมาตามทาง
พี่หลวงๆ แล้วคนที่พ่อลุงแค้นใจที่สุดก็หน้าตาตื่นโผล่ขึ้นมาที่นอกชาน อีพินนั่นเอง พ่อลุงอยากจะเมินหน้าไปทางอื่น แต่ก็ต้องหันขวับมาเมื่อ
.
พี่หลวง
..ไอ้นุ้ย
.มันแย่แล้ว
.เสียงเขาว่า อีพินเสียงสั่นเครือ
ว่าไหร หา
. พ่อลุงตะคอก
โฮ
ฮือ
.. อีพินร้องไห้โฮ
ไส? พ่อลุงตวาดซ้ำ นัยน์ตาแดงก่ำ ขอบตาเริ่มร้อนด้วยความรู้สึกที่พลุ่งพล่าน รู้ว่ามันเป็นเรื่องร้ายที่จะต้องเผชิญ
เขาว่า
.ไอ้นุ้ย
.มัน
.ฮือ
.ถูก
ระเบิด
.ขา..ขา
ขาด ฮือ
อีพินร้องไห้สะอึกสะอื้น พูดออกมาอย่างกระท่อนกระแท่น
พ่อลุงเบือนหน้าไปทางอื่นเพื่อซ่อนน้ำตา พยายามกลั้นไม่ให้มันไหลรินออกมาแต่ก็เก็บกดมันไม่อยู่ มึงไม่น่าจะมาเคราะห์ร้ายเหมือนพ่อเลย ไอ้นุ้ยเอ๋ย พ่อลุงพึมพัม น้ำตาหยาดหยดลงมาบนผ้าโสร่ง อีพินยังร้องสะอึกสะอื้นไม่หยุด
ทางการเขา
.เอา
..เฮลิคอปเตอร์มารับมันไปโรงพยาบาล ฉันอีไปเยี่ยมมัน แล้วก็หันหน้าส่งสายตามายังพ่อลุงเหมือนจะถามว่า ไปไหม? พ่อลุงอึ้งไป อยากจะไปใจจะขาด แต่
.พ่อลุงก้มลงมองขาตัวเอง อีพินมองตาม
ไส พี่หลวง อีพินถามด้วยความสงสัย เมื่อเหลือบแลเห็นผ้าพันอยู่เหนือเข่า
มีดยางบาดกู กูไม่ไปดีว้า มึงไปต้ะ
ฉันอีไปก่อนน่ะ แค้บไป
อีพินเอามือปาดน้ำตา แล้วรีบลงกระไดไปอย่างรวดเร็ว
พ่อลุงซบหน้าลงบนฟากไม้ไผ่อย่างร้าวรันทด ข่าวร้ายที่ได้รับมันช่างเจ็บปวดใจ ลูกต้องมาพิการ ต้องมาลำบากเหมือนพ่อ มันเป็นเวรเป็นกรรมอะไรหนอ มีดยางบาดกูมันเป็นลางบอกเหตุร้ายจริงๆ
|
|
|
|
| Post Number: 10
|
นกกะปูด
เด็กรับใช้ธรรมดา
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 1820
เข้าร่วมเมื่อ: 25 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 02 Aug. 2003,16:15 |
|
|
แง๊ๆๆ ตายแล่ว
พี่ขวั้ญ ไสไอ้นุ้ยต้องเป็นพรรค์นี้ด้วยคะ
ส่งส้านมันจังเล่ยนะ 
|
|
|
|
|
|
