|
|
| Post Number: 21
|
sweet lemon 
เก่าสุดๆ
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 1363
เข้าร่วมเมื่อ: 02 Nov. 2004
อัตรานิยม: ไม่มี
|
 |
โพสต์เมื่อ: 13 Nov. 2006,07:41 |
|
   |
....โคลง....
ราตรีนี้หม่นไหม้...................หมักหมม
นั่งเหม่อหมดภิรมย์...............เริศร้าง
เศร้าโศกวิโยคพรม...............เพิ่มพุ่ง จรุงแด
เปล่าเปลี่ยวแปรแผ่กว้าง........ก่อกลุ้มสุมทรวง ฯ
โอ้ห่วงหวงแต่เจ้า................จันทรา
อยู่แห่งไหนไม่มา................เยี่ยมบ้าง
คงลืมซึ่งวาจา....................เคยกล่าว
คงจะหลงฟ้ากว้าง...............หมดสิ้นความจำ ฯ
โคลงสี่สุภาพมีคำทั้งสิ้น ๓๐ คำ
แบ่งออกเป็น ๔ บาท บาทละ ๗ คำ ยกเว้นบาทที่ ๔ มี ๙ คำ
แต่ละบาทมีสองวรรค คือวรรคหน้า ๕ คำ วรรคหลัง ๒ คำ
ยกเว้นบาทที่ ๔ มี ๔ คำต้องเขียนติดกัน เห็นนักโคลงสมัยใหม่หลายคนเขียนแยกเป็น ๒-๒ ซึ่งไม่ถูกต้อง
ในบาทที่ ๑ ๓ และ ๔ หากนักโคลงใช้คำเก็บความไม่หมด ก็อนุญาตให้มีคำเกินได้อีก ๑ คำ เรียกว่า สร้อยโคลง
ที่ต้องเรียกว่าคำเกินได้อีกเพียงหนึ่งคำนั้น คือคำแรกเป็นคำที่มีความหมายต่อเนื่องจากเนื้อความในวรรคหลังซึ่งเก็บความได้ไม่หมดนั้น แล้วต่อด้วยคำที่สองซึ่งไม่มีความหมาย หากนักโคลงใช้คำที่สองของสร้อยแบบมีความหมายแล้ว จะเรียกว่าสร้อยเจตะนัง นักโคลงบางท่านเห็นว่าไม่ดี เพราะแสดงให้เห็นว่าผู้ประพันธ์ไร้ฝีมือ ไม่สามารถเก็บความได้ครบถ้วนในแต่ละบาท
หากท่านใดสนใจอ่านรายละเอียดก็ตามลิงไปโลด...
มีหัวข้อที่น่าสนใจอีกมากมาย สำหรับผู้ที่ต้องการศึกษาเรื่องโคลง
คุณหมอเขียนได้ละเอียดดีแท้
คลิกที่นี่ค่ะ
รูปประกอบคำอธิบายก็งาบมาจากลิงนี้นะคร้าบ... 
--------------
|
 |
|
|
| Post Number: 22
|
แมวเหมียว
แม่ครัวโจ๊กน้ำใส
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 3991
เข้าร่วมเมื่อ: 23 Oct. 2003
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 16 Nov. 2006,09:07 |
|
 |
 
|
|
|
|
| Post Number: 23
|
sweet lemon
เก่าสุดๆ
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 1363
เข้าร่วมเมื่อ: 02 Nov. 2004
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 23 Dec. 2006,15:37 |
|
|
.....กลอนแปด....
กว่ากำเนิดเกิดมาเป็นมนุษย์
ยากที่สุดยากกว่าเป็นเดรัจฉาน
เกิดเป็นคนแล้วควร สร้างบุญทาน
อย่ามัวเป็นเช่นมารพร่าผลาญกัน
จงรู้ค่าว่ามนุษย์สุดประเสริฐ
อย่ามัวเพลิดเพลินไปในความฝัน
ทำสิ่งดีคิดดีในปัจจุบัน
และสร้างสรรค์พัฒนาจิตไม่ชิดภัย
ทำความดีใช่ว่าทำเพียงหน
แล้วจะเกิดเป็นคนก็หาไม่
ควรสร้างสมกรรมดีนี้เรื่อยไป
ผลที่ได้คือสุขทุกชาติแล ฯ
กลอนแปด
....1 บท มี 2 บาท
....1 บาท มี 2 วรรค
....1 วรรค มี 8 คำ (แต่ใช้ได้ 7 9 คำ)
บาทที่ 1 เรียกว่า บาทเอก มี 2 วรรค คือ วรรคสดับ และวรรครับ
บาทที่ 2 เรียกว่า บาทโท มี 2 วรรค คือ วรรครอง และวรรคส่ง
การสัมผัส
สัมผัสนอก ต้องมี (บังคับ)
สัมผัสใน ไม่ต้องมีก็ได้ (ไม่บังคับ)
เสียง คำสุดท้าย ในแต่ละวรรค ของกลอน มีข้อกำหนด ในเรื่องเสียง ของวรรณยุกต์ เป็นตัวกำหนดด้วย การกำหนดเรื่องเสียงนี้ ถือว่าเป็นข้อบังคับ ทางฉันทลักษณ์ อย่างหนึ่ง ของกลอนแปด หรือกลอนสุภาพ อันมีข้อกำหนด ดังต่อไปนี้
1. คำสุดท้ายวรรคที่ 1 (วรรคสดับ) ใช้ได้ทุกเสียง แต่ไม่ค่อยนิยมใช้เสียงสามัญ
2. คำสุดท้ายวรรคที่ 2 (วรรครับ) ต้องใช้เสียงเอก โท หรือจัตวา นิยมใช้เสียงจัตวา ห้ามใช้เสียงสามัญและตรี (บางท่านก็อนุโลมให้ใช้เสียงตรีได้แต่ไม่นิยม)
3. คำสุดท้ายวรรคที่ 3 (วรรครอง) ต้องใช้เสียงสามัญ หรือเสียงตรี ที่นิยมที่สุดคือเสียงสามัญ ห้ามใช้เสียง เอก โท และจัตวา
4. คำสุดท้ายวรรคที่ 4 (วรรคส่ง) ต้องใช้เสียงสามัญหรือตรี ที่นิยมมากที่สุดคือเสียงสามัญ ห้ามใช้เสียงเอก โท และจัตวา
ข้อควรหลีกเลี่ยงในการเขียนกลอน
.....ข้อนี้ไม่มีการบังคับใดๆทั้งสิ้น
.....แต่ที่แนะนำไว้ในที่นี้ ก็เพื่องานเขียนของคุณจะได้ไม่ด้อยคุณค่า
1. ควรหลีกเลี่ยงการใช้คำหยาบ คำแสลง (เช่น มหาลัย)
2. ไม่นำคำเสียงสั้นและเสียงยาวมาสัมผัสนอกกัน เช่น
รัก สัมผัสกับ มาก
ใจ สัมผัสกับ วาย
สันต์ สัมผัสกับ วาน
คน สัมผัสกับ โดน
ฯลฯ
3. ไม่ชิงสัมผัส
4. ไม่ลอกเลียนหรือละเมิดลิขสิทธิ์ บทประพันธ์ของผู้อื่น
และยังมีอีกหลายข้อ ที่คุณ ควรจะหลีกเลี่ยงในการเขียนกลอน
หากท่านใดสนใจ เชิญอ่านต่อได้ที่นี่ค่ะ.... คลิกที่นี่ค่ะ....
แต่ขอบอกย้ำอีกครั้งหนึ่งว่า
.....ข้อหลีกเลี่ยงในการเขียนกลอนนี้ไม่ใช่การบังคับ เพียงแต่เป็นการแนะนำเท่านั้น....
--------------
|
|
|
|
| Post Number: 24
|
add
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 23 Dec. 2006,22:42 |
|
|
ถามจริงๆเถอะค่ะอาจารย์ขา นอกจากสอนโฟโต้ช็อปแล้ว อาจารย์ยังสอนภาษาไทยด้วยใช่มั้ยค่ะ 
|
|
|
|
| Post Number: 25
|
แมวเหมียว
แม่ครัวโจ๊กน้ำใส
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 3991
เข้าร่วมเมื่อ: 23 Oct. 2003
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 24 Dec. 2006,18:17 |
|
|
จะมาเป็นลูกศิษย์แต่งกลอนกับอาจารย์ขา
แต่ใจยังไม่นิ่งสักทีเลยค่ะจานขา 
ขออ่านอย่างเดียวก่อนแล้วกันนะคะ
|
|
|
|
| Post Number: 26
|
sweet lemon
เก่าสุดๆ
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 1363
เข้าร่วมเมื่อ: 02 Nov. 2004
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 25 Dec. 2006,06:23 |
|
|
แง่มๆๆๆ บ่แม่นอาจารย์ขาค่ะ เป็นแต่เพียง...จานขา...ค่ะ แฮ่มๆๆๆ  น้าแอ้ดขา 
โอ้ย อย่างพี่แหม่วบ่ต้องเรียนแล้ววววว หายใจเป็นกลอนไปแหล่ว 
ที่มะลาวเขียนอะไรในนี้ก็ลอกเค้ามาทั้งนั้นแหละค่ะ เหอๆๆๆๆ เพียงแต่คำกลอนเท่านั้น ที่กระท่อนกระแท่น จนจบค่ะ ฮาฮา 
--------------
|
|
|
|
| Post Number: 27
|
แมวเหมียว
แม่ครัวโจ๊กน้ำใส
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 3991
เข้าร่วมเมื่อ: 23 Oct. 2003
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 25 Dec. 2006,17:21 |
|
|
| อ้างถึง (sweet lemon @ 24 ธค. 2006,18:23) | โอ้ย อย่างพี่แหม่วบ่ต้องเรียนแล้ววววว หายใจเป็นกลอนไปแหล่ว
ที่มะลาวเขียนอะไรในนี้ก็ลอกเค้ามาทั้งนั้นแหละค่ะ เหอๆๆๆๆ เพียงแต่คำกลอนเท่านั้น ที่กระท่อนกระแท่น จนจบค่ะ ฮาฮา |
 ไม่ยอมรับเป็นอาจารย์ขา กลัวน้าแอ๊ดจะให้เป็นนางเอกเหรอคะ
พี่มะแหม่วหายใจเป็นกลอนขึ้นสนิม ก็เป็นอันตรายต่อสุขภาพนะคะน้องมะนาวหวานจ๋า
พี่ก็แต่งไปเรื่อยเปื่อย กันลืม ก็ไม่รู้ว่าผิดถูกตามกฎกติกามารยาทหรือไม่
ถ้าน้องจานขา เอ๊ย อาจารย์ขา เจอกลอนพี่มะแหม่วที่ไหนไม่ถูกต้องอย่างไร
จะยกมาวิจารณ์เป็นบทเรียนกันก็ดีไม่น้อยนะคะ..
 พี่สัญญาว่าจะไม่  หรือ 
|
|
|
|
| Post Number: 28
|
sweet lemon
เก่าสุดๆ
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 1363
เข้าร่วมเมื่อ: 02 Nov. 2004
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 26 Dec. 2006,12:39 |
|
|
อิอิ ขอบคุณมากค่ะพี่มะแหม่ว แต่มะลาวคงม่ายกล้าเอื้อมดอกค่ะ กัวจนมือหงิกขางอแย้วอ่า เอิ๊กกกกกกก ย้อเย่นค่า  
แล้วมัยกลอนพี่มะแหม่วขึ้นสนิมละค่ะ ฉงฉัยคงลืมฉาบน้ำมันเนาะ 
--------------
|
|
|
|
| Post Number: 29
|
sweet lemon
เก่าสุดๆ
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 1363
เข้าร่วมเมื่อ: 02 Nov. 2004
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 26 Dec. 2006,12:48 |
|
|
.....กาพย์ยานี๑๑....
หัวใจใส่น้ำแข็ง
..หัวใจแหว่งแกร่งสลาย
หัวใจตรอมหลอมละลาย
..ห้วใจวายตายทันที
เก็บใจใส่กระปุก
..เก็บแล้วซุกไว้ปลุกผี
เก็บด้ายสายสิญจน์มี
.เก็บของดีมิให้ใคร
ยามรักน้ำผักหวาน
..ยามชื่นบานมานสดใส
ยามชังหันหลังไป
.ยามหมองไหม้ใจระทม
ความรักคือการให้
ความเข้าใจไม่ขื่นขม
ความเศร้าเผาภิรมย์
.ความสุขสมบ่มเบิกบานฯ
...การเขียนกาพย์ยานี๑๑...
วรรคหน้ามี ๕ คำ วรรคหลังมี ๖ คำ รวมสองวรรคเป็นหนึ่งบาท นับ ๒ บาทเป็นหนึ่งบท การแต่งกาพย์ยานีอย่างน้อยจะต้องแต่ง ๑บท ( ๔ วรรคเสมอ ) จะแต่งน้อยกว่านั้นไม่ได้ ในวรรคหนึ่ง ๆ จะใช้คำเกินกว่ากำหนดบ้างก็ได้ แต่จะต้องเป็นคำที่ประกอบด้วยสระเสียงสั้น
ให้คำสุดท้ายของวรรคที่ ๑ สัมผัสกับคำที่ ๓ ของวรรคที่ ๒ ( บางทีเลื่อนมาสัมผัสกับคำที่ ๑ ของวรรคที่ ๒ บ้างก็ได้ ) และให้คำสุดท้ายของวรรคที่ ๒ สัมผัสกับคำที่ ๕ ของวรรคที่ ๓ ถ้าจะแต่งบทต่อไปอีก ต้องให้คำสุดท้ายของบทต้นสัมผัสคำสุดท้ายวรรคที่ ๒ ของบทต่อไปคล้ายกับสัมผัสของกลอนดังกล่าวแล้วข้างต้น หรือจะแต่งให้บาทที่ ๒ สัมผัสกันเหมือนกับบาทที่ ๑ ก็ได้ คือให้คำที่ ๕ ของวรรคที่ ๓ สัมผัสกับคำที่ ๓ ของวรรคที่ ๔
ศึกษา ข้อบัญญัติในการเขียนกาพย์ยานี ๑๑ ต่อได้ที่นี่ค่ะ
http://www.sunthornphu.org/poemkwab1.html
--------------
|
|
|
|
| Post Number: 30
|
sweet lemon
เก่าสุดๆ
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 1363
เข้าร่วมเมื่อ: 02 Nov. 2004
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 26 Dec. 2006,13:03 |
|
|
....กาพย์ห่อโคลง....
นักกลอนบ่ออดอ้อน.......อ่อนหวาน
คนจักมักรำคาญ............ขุ่นข้อง
ยามเห็นชื่อสื่อสาร.........สมองสั่ง หนีแล
แต่หากหลงอ่านต้อง......รีบล้างหน้าตาฯ
๏นักกลอนบ่อ่อนหวาน.......จักรำคาญลานหรรษา
เห็นชื่อสื่อสารมา...............อ่านผ่านตาล้างเร็วไว
๏กลอนข้าขาดคำคม..........บ่เคยบ่มฤาสมใส
แต่งกลอนบ่อ้อนใคร..........เพียงสอดนัยใจสั่งมา
๏นักกลอนบ่นอนหลัีบ.........ด้วยนั่งนับดาวจับฟ้า
หากน้ำนองสองตา.............ก็ใช่ว่าจะเสียใจ
๏บางคราสายลมแรง..........อีกยังแสงดาววิบไหว
กระเซ็นเร้นล่วงใน.............จึงทำให้น้ำนองตา
๏กลอนฉันมิสันสวย..........แต่ร่ำรวยด้วยหรรษา
หากใครไหนอ่อนล้า.........เดินเข้ามาพาบันเทิง ๚
ปล.กาพย์ห่อโคลง ตัวอย่างนี้เขียนไว้นานแล้วค่ะ
---------------------------------------------------------
ความรักจักงดงาม...............คอยทาบทามตามทุกหน
หลากมิตรประชิดตน............คลายกังวลคลายทุกข์ใจ
ความรักจักแน่แท้...............งดงาม
คอยทาบคอยติดตาม...........ทั่วหล้า
อีกมิตรชิดหลากหลาม.........เพิ่มสนุก-สนานเฮย
คลา่ยทุกข์สุขเจิดจ้า............ประสบแล้วห้วงใจฯ
ความนัยเอ่ยออกมา.............ควรรักษาพาเก็บไว้
มิควรทอดทิ้งไป.................จะเสียใจให้ระวัง
ความนัยใครเอ่ยเอื้อน...........พจนา
ควรเก็บควรรักษา................แนบไว้
มิควรทอดทิ้งปา.................ขว้างออก นอกทาง
อาจจะเสียใจได้..................นะข้าขอเตือนฯ
รักเยือนได้ทุกเวลา.............ปฏิหารย์พามาฝากฝัง
สื่อตาอาจพาพัง.................ไม่ระวังอาจหลั่งน้ำตา
ความรักเยือนเยี่ยมได้..........ทุกเวลา
ดุจดั่งปฏิหารย์พา...............เสกสร้าง
เพียงนัยสื่อทางตา..............พลันสดุด พลังแล
ยิ่งขาดระวังว้าง..................อาจล้นชลนัยน์ฯ
กาพย์ห่อโคลง ตัวอย่างนี้เคยเอามาลงไว้ที่บ้านฅนธรรมาดาแล้ว
แต่วางไว้ตรงไหนลืมแล้วค่า 
-----------------------------------------------------------------
กาพย์ห่อโคลง เป็นชื่อของบทประพันธ์ที่แต่งขึ้นโดยใช้กาพย์ยานี 11 สลับ กับโคลง 4 สุภาพ โดยที่ ทั้งกาพย์ยานี 11 และโคลง 4 สุภาพ จะต้องมีเนื้อความอย่างเดียวกัน คือให้วรรคที่ 1 ของกาพย์ยานี 11 กับบาทที่ 1 ของโคลง 4 สุภาพ บรรยายข้อความอย่างเดียวกัน หรือบางทีก็ให้คำต้นของวรรคของกาพย์กับคำต้นของบทโคลงเป็นคำเหมือนกัน ส่วนข้อบัญญัติหรือกฎข้อบังคับต่าง ๆ เหมือนกับกฎของกาพย์ยานี 11 และโคลง 4 สุภาพทั้งสิ้น ลักษณะของการแต่งกาพย์ห่อโคลงสามารถแต่งได้ ๓ ชนิด
ชนิดในการเขียนกาพย์ห่อโคลง
1. แต่งกาพย์ยานี 11 หนึ่งบทแล้วสลับ แต่งโคลง 4 สุภาพอีกหนึ่งบท สลับไปสลับมาระหว่างกาพย์ยานี 11 และโคลง 4 สุภาพ โดยที่เนื่อความเป็นไปในลักษณะอย่างเดียวกัน ชนิดนี้มักจะใช้เป็นการประพันธ์เรื่องสั้น ๆ เป็นเชิงประกวดฝีปาก หรือสำนวนอย่างการแต่งโคลงกระทู้ หรือกลอนกลบทดังตัวอย่างด้นบน
2. แต่งโคลง 4 สุภาพไว้ก่อน แล้วจึงแต่งกาพย์ยานี 11 ตามไว้หลังโดยแต่งเรียงสลับกันไป
3. แต่งโคลงบทหนึ่ง แล้วแต่งกาพย์พรรณนาข้อความยืดยาวจนสุดกระแสความตามจุใจ จะแต่งกาพย์ยาวสักกี่บทก็ได้ แต่ต้องให้บทต้นมีเนื้อความเช่นเดียวกับโคลง ในส่วนบทต่อ ๆ ไปจะขยายคำรำพันให้พิศดารอย่างใดก็ได้ ชนิดนี้มักนิยมแต่งเป็น บทเห่เรือ จึงสามารถเรียกได้อีกอย่างว่า " กาพย์เห่เรือ "
ข้อบัญญัติตรงนี้แงะมาจาก http://www.sunthornphu.org/poemkwab5.html
--------------
|
|
|
|
|
|
