|
|
| Post Number: 11
|
Din 
ค่อนข้างใหม่
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 137
เข้าร่วมเมื่อ: 01 Jul. 2002
อัตรานิยม: ไม่มี
|
 |
โพสต์เมื่อ: 10 Sep. 2002,19:13 |
|
   |
ชอบฟังเพลงของต้นกล้าครับ  ผมเคยมีอยู่ม้วนหนึ่ง ฟังแล้วฟังอีก จนยืดหมดสภาพต้องทิ้งไปแล้วครับ พยายามหาก็ไม่เคยเห็นที่ไหนมีอีกเลยครับ
ฟังเพลงนี้ถึงตอนสะพายย่ามหาดเสี้ยว ผมเคยสงสัยครับว่าหาดเสี้ยวอยู่ที่ไหน จนครั้งหนึ่งได้ไปเที่ยวอุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชชนาลัย ที่สุโขทัย และแวะเข้าไปดูผ้าทอมือที่ตัวอำเภอ เลยเห็นรูปภาพเก่า เก่าและป้ายไม้ระบุอำเภอหาดเสี้ยว กระผมก็เลยถึงบางอ้อครับว่าเดิมอำเภอศรีสัชชนาลัยก็คืออำเภอหาดเสี้ยวนั่นเอง  มิน่าผ้าทอถึงมีชื่อเสียงมานาน กระผมว่าชื่อหาดเสี้ยวก็เพราะดีนะครับ เป็นชาวบ้าน ชาวบ้านดี เข้าใจว่าเพิ่งเปลี่ยนช่วงประมาณหลังพศ. ๒๕๐...กว่า กว่านี่เองครับ
แต่ทุกวันนี้ยังไม่เข้าใจความหมายของหนังสือแสงเดือนครับ ว่ามีที่มาที่ไปอย่างไรครับ
|
 |
|
|
| Post Number: 12
|
add
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 11 Sep. 2002,09:08 |
|
 |
สะพายย่ามหาดเสี้ยว ซึ่งใส่หนังสือแสงเดือน
ย่ามหาดเสี้ยวก็คือย่ามจาก อ. หาดเสี้ยวอย่างที่คูณดินบอกนั่นเอง ซึ่งถือว่าเป็นแหล่งที่ผลิตผ้าทอมือได้สวยงามมาก ยุคสมัยนั้น นักศึกษาจะสะพายย่ามกันเป็นส่วนใหญ่
ส่วนหนังสือแสงเดือนนั้น ท่านผู้รู้บอกว่า หมายถึงหนังสือที่กล่าวถึงความใฝ่ฝันของผู้คนในยุคนั้น เช่น ใฝ่ฝันถึงสิทธิเสรีภาพ เป็นต้น
ผู้แต่ง ใช้คำว่าแสงเดือนเป็นสัญญลักษณ์ที่จะสื่อให้ผู้อ่านทราบถึงความฝัน ความมุ่งหวัง ของเจ้าขุนทอง
|
|
|
|
| Post Number: 13
|
Din
ค่อนข้างใหม่
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 137
เข้าร่วมเมื่อ: 01 Jul. 2002
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 11 Sep. 2002,19:39 |
|
|
ขอบคุณคำตอบป้าแอ๊ดครับ
|
|
|
|
| Post Number: 14
|
add
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 12 Sep. 2002,20:00 |
|
|
ชาติ กอบจิตติ
เกิดเมื่อวันที่ 25 มิถุนายน พ.ศ.2497 ที่จังหวัดสมุทรสาคร เป็นบุตรคนที่สอง ในจำนวนพี่น้องผู้หญิง 5 คน และผู้ชาย 4 คน รวมเก้าคน ชื่อเดิมคือสุชาติ พ่อค้าขายเกลือเม็ด ส่วนแม่ขายของเล็กๆน้อยๆ ต่อมาพ่อก็ไปค้าทราย และขายของชำ
เรียนจบ มัธยมศึกษาปี่สามแล้วต่อเพาะช่าง ในสาขาภาพพิมพ์ เนื่องจากเป็นคนชอบวาดรูป ชอบเขียนหนังสือ ฝันใฝ่ที่จะเป็นนักประพันธ์ เรื่องสั้นเรื่องแรก คือ เรื่อง นักเรียนนักเลง เขียนลงในหนังสืออนุสรณ์ปทุมคงคา 2512
แต่งงานเมื่อ พ.ศ.2520 กับเพื่อนสาวที่เรียนจบเพาะช่างมาด้วยกัน ซึ่งต่อมาได้ช่วยกันทำกระเป๋าไปฝากขายตามห้าง ซึ่งมีรายได้ดี
ปัจจุบันเขาทำงานด้านการเขียนเพียงอย่างเดียว มีการแนะนำการเขียนหนังสือสำหรับผู้ที่สนใจ และเขาได้ตั้งสำนักพิมพ์ของเขาเอง ชื่อ สำนักพิมพ์หอน โดยเอามาจากชื่อ คลองหมาหอน ที่เขาเคยเกิดที่นั่น
ผลงานและรางวัลที่ได้รับ
เรื่องสั้นเรื่อง ผู้แพ้ ได้รับรางวัล ช่อการะเกด และรางวัลชมเชยจากการคัดเลือกเรื่องสั้นดีเด่นประจำปี 2522จากสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย
เรื่องสั้นกึ่งนวนิยาย เรื่อง ทางชนะ พ.ศ. 2522
นวนิยายขนาดสั้น เรื่อง จนตรอก พ.ศ. 2523
นวนิยายเรื่องคำพิพากษา พ.ศ. 2524
ได้รับรางวัลซีไรท์ ปี 2525 และพิมพ์เผยแพร่มากกว่า20 ครั้ง
เรื่องสั้นขนาดยาว เรื่องธรรมดา พ.ศ. 2526
รวมเรื่องสั้น ชุดที่ 1 มีดประจำตัว พ.ศ.2527
นวนิยายขนาดสั้น เรื่อง หมาเน่าลอยน้ำ พ.ศ. 2530
นวนิยายขนาดยาว เรื่อง พันธุ์หมาบ้า พ.ศ. 2531
รวมเรื่องสั้น ชุดที่ 2 นครไม่เป็นไร พ.ศ. 2532
นวนิยายเรื่อง เวลา พ.ศ. 2536
ได้รับรางวัลซีไรท์ เป็นครั้งที่ 2 ปี 2537
และได้รับรางวัลนวนิยายดีเด่นจากคณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ กระทรวงศึกษาธิการ ประจำปี 2537 อีกด้วย
ความเรียง-บันทึก เรื่องราวไร้สาระของชีวิต พ.ศ. 2539
เรื่องสั้นขนาดยาว รายงานถึง ฯพณฯ ท่านนายกรัฐมนตรี พ.ศ. 2539 เปลญวนใต้ต้นนุ่น รวบรวมบทความที่เขียนลงในนิตยสาร สีสัน พ.ศ. 2546
และหนังสือที่ได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษ ได้แก่
Mad Dogs & Co (พันธุ์หมาบ้า)
NO WAY OUT (จนตรอก)
และ TIME (เวลา)
|
|
|
|
| Post Number: 15
|
add
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 18 Sep. 2002,00:08 |
|
|
คมทวน คันธนู
คมทวน คันธนูเป็นกวี นักเขียนเรื่องสั้น บทความและนวนิยาย ชื่อจริง ประสาทพร ภูสุศิลป์ธร เกิดเมื่อ พ.ศ. 2493 ที่กรุงเทพฯ
เขาเริ่มเรียนชั้นประถมที่โรงเรียนดรุณวัฒนา เรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นที่โรงเรียนชิโนรส และชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายที่โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย จบการศึกษาจากคณะวารสารศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ โดยใช้เวลาเรียนในมหาวิทยาลัยถึง 6 ปีครึ่ง
เขาเริ่มหัดเขียนกลอนเมื่ออยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย จนได้รับเลือกเป็นประธานชมรมภาษาไทย ชอบเขียนกลอนหวานๆสัมผัสแพรวพราว ยิ่งเมื่ออยู่ในมหาวิทยาลัยได้ทำหนังสือพิมพ์และสนใจเรื่องการเมืองก็ยิ่งทำงานเขียนมากขึ้นทั้ง บทกวี กลอนเปล่า เรื่องสั้น และบทละคร ผลงานรวมเรื่องสั้นและบทกวีเล่มแรกชื่อ กบฎ ใช้นามปากกาว่า โกสุม พิสัย ซึ่งมีที่มาจากเพื่อนสนิทคนหนึ่งเมื่อครั้งที่เรียนด้วยกันที่โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัยมาจากอำเภอ โกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม ส่วนนามปากกา คมทวน คันธนู ใช้เป็นครั้งแรกในการเขียนกลอนเปล่าลงหนังสือวรรณศิลป์ ธรรมศาสตร์ ( ในช่วง 14 ตุลาคม 2516 ) นามปากกานี้ตั้งขึ้นจากความฝังใจในบทบาทของลิโป้ ในสามก๊ก ที่เป็นคนไม่ค่อยฉลาด แต่กล้าหาญและซื้อสัตย์ ยิงเกาฑัณฑ์แม่นและเก่งในการใช้ทวน
เมื่อ พ.ศ.2514 ทำงานเป็นนักข่าวให้หนังสือพิมพ์ปุถุชน และ ประชาธิบไตย เมื่อ พ.ศ.2516 ต่อมาทำ หนังสือพิมพ์ มติชน โลกใหม่ มีผลงานรวมเล่มครั้งแรกคือ กบฎ วรรณกรรมซาดิสต์ โดยใช้นามปากว่า โกสุม พิสัย
ต่อมาเกิดเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2516 บทกวีของเขาในนาม คมทวน คันธนู จึงแพร่หลายไปในรั้วมหาวิทยาลัย ทั้งๆที่ตกงานเขาก็ยังไปทำหนังสือ สมุดไทย โดยไม่มีเงินเดือน ซึ่งทำให้เขาได้เรียนรู้เรื่องวรรณคดีเก่าๆมากขึ้น ต่อมาจึงกลับไปทำที่มติชน มาตุภูมิ และ เศรษฐกิจการเมือง จนหนังสือ นาฎกรรมบนลานกว้างของเขาได้รับรางวัลซีไรต์ โดยเขาได้รับการยกย่องว่ามีความสามารถแต่งคำประพันธ์ได้หลากหลายรูปแบบ ทั้งฉันท์ เพลงพื้นบ้านมาประยุกต์ได้อย่างกลมกลืน
ผลงานของเขาได้แก่
แสงดาวแห่งศรัทธา
สำนึกขบถ
กำสรวลโกสินทร์ (2526)
บนถนนและทางผ่าน (2526)
นาฏกรรมบนลานกว้าง (2526)
คนตกงาน (รวมเรื่องสั้นและบทกวี 2528)
นายขนมต้ม (นวนิยาย 2529)
วิเคราะห์วรรณกรรม วิจารณ์วรรณกร (บทความ2530)
สามแพร่งชีวิตคำฉันท์ (2531)
เขี้ยว (นวนิยาย 2531)
ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว (รวมเรื่องสั้น 2531)
พราน (นวนิยาย 2534)
คนสัปโดก(โลกสัปดี้) (นวนิยายจิตเพศวิทยา 2535)
รุ้งสายอันรายสรวง (รวมบทกวี 2539)
แฝงไว้บนวัยวัน ( บทความ 2540)
พิเคราะห์วรรณคดีโดยวิถีประวัติศาสตร์ (บทความ 2541)
โลกสวย ฟ้าใส ( บทความ 2542)
ป่าระบัด สัตว์สลวย ( รวมบทความ 2542)
ตำนานฉันทลักษณ์กับหลักการใหม่ ( บทความ 2545)
จตุรงคมาลา (บทกวี 2546)
รักพันลึก ( นวนิยาย 2546)
รางวัลที่ได้รับ
นาฏกรรมบนลานกว้าง ได้รับรางวัลซีไรท์ 2526
นายขนมต้ม ได้รับรางวัลชมเชยจากคณะกรรมการพัฒนาหนังสือประจำปี 2530
ปัจจุบันเป็นนักเขียนอิสระ สมรสแล้วมีธิดา 1 คน
|
|
|
|
| Post Number: 16
|
add
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 20 Sep. 2002,20:16 |
|
|
วาณิช จรุงกิจอนันต์
เกิดเมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 2491 ที่ อ.บางปลาม้า จ. สุพรรณบุรี เป็นบุตรคนที่สาม ในพี่น้องทั้งหมด 5 คน บิดาทำงานโรงสีข้าว ส่วนมารดาทำขนมขาย เขาเรียนจบปริญญาตรีจาก คณะจิตรกรรม ประติมากรรม และภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัย ศิลปากร เมื่อ พ.ศ. 2515 และจบหลักสูตรปริญญาโท จากคณะศิลปะ มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เมืองลองบีช ประเทศสหรัฐอเมริกา
เขาเคยทำงานที่สตรีสาร ฝ่ายศิลป์ กสิกรไทย วารสารบ้านของการเคหะ ทำงานแผนกละครกับ บ.แกรมมี่เอ็นเทอร์เทนเม้นต์ จำกัด และเป็นนักเขียนประจำให้แก่ บ. มติชน
ในด้านงานประพันธ์ เริ่มแต่งกลอนตั้งแต่สมัยมัธยม มีผลงานกลอนได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกใน แม่บ้านการเรือน 2507 เคยชนะเลิศแข่งขันกลอนสดในระดับอุดมศึกษา และเขียนเรื่องสั้นเรื่องแรก ในคืนแห่งความเซ็ง ลงใน นิตยสาร ลลนา 2515 เคยใช้นามปากกา สุริยฉาย ตอบปัญหาชีวิตในลลนา นอกนั้นส่วนใหญ่ใช้ชื่อจริง
วาณิช สมรส กับทอรุ้ง มีบุตร 3 คน เพกา กงพัด และสงฟาง เขายึดการประพันธ์เป็นอาชีพมาตลอด
ผลงาน
รวมเรื่องสั้น ซอยเดียวกัน
นวนิยาย แม่เบี้ย เคหาสน์ดาว ตุ๊กตา
รวมบทกวี บันทึกแห่งการเดินทาง 6 ตุลามหากาพย์ (ร่วมกับคนอื่น ) ฯลฯ
หนังสือสำหรับเด็ก เด็กชายกมลเที่ยวบ้านทุ่ง เขี้ยวสิงโต แม่หนูผู้กล้าหาญ ลูกเสือหาเหยื่อให้แม่ ธรรมชาติคือครู
สารคดี จดหมายถึงเพื่อน เล่ม 1 2 ถึงแม่จำเนียร เพื่อนผู้อยู่ในบ้าน เลาะยุโรป ประเดี๋ยวเดียวที่จัตุรัสแดง รอยยิ้มหลังม่านหยก บ้านเกิดและเพื่อนเก่า ฯลฯ
บทภาพยนตร์ สี่ยอดกุมาร สิงหไกรภพ แม่เบี้ย คู่กรรม จักรยานสีแดง ฯลฯ
บทละครโทรทัศน์ วังน้ำวน ตุ๊กตา แผ่นดินของเรา ฯลฯ
หนังสือรวมเล่มจากคอลัมน์ประจำ สนทนาประสาจน สวัสดีครับคุณผู้หญิง ริมระเบียง ซอยใจสบาย ซอยซีไรท์ ลูกทุ่ง โรงถ่าย นิยายรัก ฯลฯ
รางวัลที่ได้รับ
เด็กชายกมลเที่ยวบ้านทุ่ง ได้รับรางวัลดีเด่นประเภทหนังสือสำหรับเด็กในงานสัปดาห์หนังสือ แห่งชาติ ปี 2521
เขี้ยวสิงโต ได้รับรางวัลชมเชยประเภทหนังสือสำหรับเด็กในงานสัปดาห์หนังสือ แห่งชาติ ปี 2522
แม่หนูผู้กล้าหาญ ได้รับรางวัลชมเชยประเภทหนังสือสำหรับเด็กในงานสัปดาห์หนังสือ แห่งชาติ ปี 2523
ลูกเสือหาเหยื่อให้แม่ ได้รับรางวัลรองชนะเลิศ การประกวดหนังสือการ์ตูนสำหรับเด็กของธนาคารกสิกรไทย ประจำปี 2524
เลาะยุโรป ได้รับรางวัลชมเชยประเภทสารคดี ในงานสัปดาห์หนังสือ แห่งชาติ ปี 2525
ซอยเดียวกัน ได้รับรางวัลซีไรท์ ปี 2527
แม่เบี้ย ได้รับรางวัลชมเชยประเภทนวนิยายในงานสัปดาห์หนังสือ แห่งชาติ ปี 2530
นอกจากนี้ก็มีเรื่องสั้นหลายเรื่องได้รับรางวัลจากกลุ่มวรรณกรรมพินิจ เรื่องสั้นมิชิแกนเทสต์ ได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษ แม่เบี้ย ตุ๊กตา และเคหาสน์ดาว มีผู้นำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ และ ละครโทรทัศน์
จากหนังสือ100 นักประพันธ์ไทย ผศ. ประทีป เหมือนนิล
|
|
|
|
| Post Number: 17
|
add
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 24 Sep. 2002,00:22 |
|
|
กฤษณา อโศกสิน
เป็นนามปากกาของนางสุกัญญา ชลศึกษ์ เกิดเมื่อวันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2474 เป็นคนกรุงเทพฯ เป็นบุตรคนแรกในจำนวนทั้งหมด 6 คน บิดาเคยรับราชการ เป็นนักการเมือง และทนายความ
เริ่มเรียนชั้นประถมที่ อ่างทอง เพราะบิดาย้ายไปเป็นพนักงานสหกรณ์ ต่อมาก็มาเรียนต่อที่อยุธยา และเรียนมัธยมที่โรงเรียนราชินี เรียนต่อคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี ที่ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ แต่ครอบครัวขัดสนทุนทรัพย์ และเรียนวิชาที่ตนเองไม่ถนัด จึงเลิกเรียนออกไปทำงาน
เธอเริ่มต้นการประพันธ์ด้วยวัยเพียง 15 ปี เป็นคนชอบอ่าน ชอบคิด ชอบฝัน ผลงานระยะแรกเป็นครั้งเป็นนักเรียน เป็นงานร้อยกรอง ภายหลังแต่งนวนิยายเรื่องสั้นและยาว เธอมุ่งมั่นจะเป็นนักเขียน มีผลงานเรื่องสั้นเรื่องแรก 'ของขวัญปีใหม่' ลงในหนังสือ 'ไทยใหม่วันจันทร์' ในนามปากกาว่า 'กัญญ์ชลา' ประมาณปี 2489 ได้เข้าทำงานเป็นเจ้าหน้าที่เสมียน กรมประมง กระทรวงเกษตรฯ รับเงินเดือน 450 บาท ซึ่งได้ทำงานที่นี่นานถึง 17 ปี แต่ทว่ายังมุ่งมั่นที่จะเป็นนักเขียนต่อไป มีผลงานเรื่องสั้นลงตีพิมพ์ในนิตยสาร 'ศรีสัปดาห์' และทยอยลงตีพิมพ์ออกมาเรื่อย ๆ อย่างสม่ำเสมอไม่น้อยกว่าร้อยเรื่อง ในขณะที่นวนิยายของเธอก็เริ่มมีออกมา ไม่ว่าจะเป็น หยาดน้ำค้าง, ดอกหญ้า, ดวงตาสวรรค์
สำหรับนามปากกา 'กฤษณา อโศกสิน' นั้นเริ่มใช้ครั้งแรกเมื่อปี 2501 ด้วยผลงานนวนิยายชื่อว่า 'วิหคที่หลงทาง' ตีพิมพ์ใน 'สตรีสาร' และได้รับการต้อนรับจากผู้อ่านเป็นอย่างดี เธอเคยกล่าวถึงที่มาของนามนี้ว่า "ชื่อนี้นี่ประหลาด มันแว่บขึ้นมาในสมอง ในขณะที่นั่งคิดว่าจะใช้นามปากกาอะไร...เกิดขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ แปลออกมาได้ความว่า ไม้หอม ทรัพย์ที่ปราศจากทุกข์..." นามปากกานี้สร้างผลงานออกมาอย่างมากมาย เช่น น้ำผึ้งขม, ระฆังวงเดือน, ชลธีพิศวาส และอีกมากมายกว่าหนึ่งร้อยเรื่อง รวมทั้ง 'ปูนปิดทอง' ที่ทำให้เธอกลายเป็นนักเขียนรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมอาเซียน(ซีไรท์) ผลงานของกฤษณา อโศกสิน ได้รับการชื่นชมว่าเป็นงานเขียนกระเทาะเปลือกสังคมได้อย่างสะใจ ไม่ว่าจะเป็น ลานลูกไม้, ไฟทะเล, เสื้อสีฝุ่น, รอบรวงข้าว, เรือมนุษย์, ลมที่เปลี่ยนทาง, ฝันหลงฤดู, บุษบกใบไม้ ฯลฯ ผลงานอีกเป็นจำนวนมากได้รับการถ่ายทอดเป็นภาพยนตร์และละครทีวี
เธอสมรสกับนายประพันธ์ ญาณารณพ เมื่อ พ.ศ. 2502 มีบุตรรวม 4 คน และหย่าจากกันเมื่อ พ.ศ.2512 หลังจากนั้นใช้ชีวิตครอบครัวกับนาย สมพร ภูริพงษ์ (ไม่ได้จดทะเบียน ) ซึ่งเป็นนักวาดรูป นักแสดง นักร้อง และนักเขียน แต่ต่อมาก็เลิกรากันไปเมื่อ ปี พ.ศ.2527 ปัจจุบันเธอยึดอาชีพนักเขียนอย่างจริงจัง
เธอใช้นามปากกาเขียนในแนวทางต่างๆดังนี้
กฤษณา อโศกสิน (เรื่องชีวิตหนัก)
กัญญชลา (เรื่องชีวิตเบาๆ)
สุปปวาสา (เรื่องแทรกพุทธศาสนา)
กระเรียนทอง (เรื่องตลก)
ญาดา (นวนิยายเรื่องสั้นทั่วไป)
ผลงาน
กฤษณา อโศกสิน มีผลงานมากมาย เช่น
นวนิยาย ได้แก่ เพลิงบุญ หนามกุหลาบ วิมานไฟ ดวงตาสวรรค์ ฝันกลางฤดูฝน เรือมนุษย์ ตะวันตกดิน ไฟในทรวง น้ำผึ้งขม บันไดเมฆ สวรรค์เบี่ยง น้ำเซาะทราย ป่ากามเทพ ความรักแสนกล ไม้ผลัดใบ ประตูที่ปิดตาย ปีกทอง ไม้ป่า ฝ้ายแกมแพร เมียหลวง กระเช้าสีดา เข็มซ่อนปลาย ปูนปิดทอง เนื้อนาง บ้านขนนก บุษบกใบไม้ ลายหงส์ เลื่อมสลับลาย เวิ้งระกำ หลังคาใบบัว เสื้อสีฝุ่น เสียงแห่งมัชฌิมยาม ชาวกรง แมลและมาลี ข้ามสีทันดร จำหลักไว้ในแผ่นดิน ล่องทะเลดาว ฯลฯ
รวมเรื่องสั้น ระหว่างบ้านกับถนน ฯลฯ
สารคดี เสียงหัวเราะและน้ำตาในศิลานคร ปลายสายฝนที่ทาคายามา ฯลฯ
รวมบทความ ไฟส่องทาง
รางวัลที่ได้รับ
ได้รับรางวัล สปอ. ( องค์การสนธิสัญญาป้องกันร่วมกันแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้)
เมื่อปี พ.ศ. 2511 จากเรื่อง เรือมนุษย์
เมื่อปี พ.ศ. 2515 จากเรื่อง ตะวันตกดิน
ได้รับรางวัลชมเชยจากสมาคมผู้จัดพิมพ์และจำหน่ายหนังสือ พ.ศ.2515
จากเรื่องฝันกลางฤดูฝน
ได้รับรางวัลชมเชยจากคณะกรรมการพัฒนาหนังสือในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ
ได้แก่ เรื่อง รากแก้ว ปี 2517
ไม้ผลัดใบ ปี 2519
ลมที่เปลี่ยนทาง ปี 2520
บ้านขนนก ปี 2522
ไฟหนาว ปี 2523
กระเช้าสีดา ปี 2528
ภมร ปี 2531
ได้รับรางวัลดีเด่นจากคณะกรรมการพัฒนาหนังสือในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ
บุษบกใบไม้ ปี 2529
ไฟทะเล ปี 2531
ข้ามสีทันดร ปี 2541
จำหลักไว้ในแผ่นดิน ปี 2528
ได้รับรางวัลซีไรท์ ปี 2528 จากเรื่อง ปูนปิดทอง
ได้รับคัดเลือกให้เป็น ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ (นวนิยาย) ปี 2531
ได้รับคัดเลือกจากศูนย์วัฒนธรรม กระทรวงศึกษาธิการแห่งประเทศชิลีให้เป็นหนึ่งในห้าสิบนักเขียนทั่วโลกผู้มีผลงานดีเด่นทางด้านวรรณกรรม รับเหรียญที่ระลึกเนื่องในโอกาสครบรอบ 50 ปี กาเบียลา มิสทรัล ซึ่งเป็นนักเขียนรางวัลโนเบลของชิลี
|
|
|
|
| Post Number: 18
|
add
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 28 Sep. 2002,19:46 |
|
|
อังคาร กัลยาณพงศ์
ฉันเอาฟ้าห่มให้ หายหนาว
ดึกดื่นกินแสงดาว ต่างข้าว
น้ำค้างพร่างกลางหาว หาดื่ม
ไหลหลั่งกวีไว้เช้า ชั่วฟ้าดินสมัยฯ
อังคาร กัลยาณพงศ์ เกิดเมื่อวันอาทิตย์ที่ ๑๒ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๔๖๙ ที่ ตำบลท่าวัง อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช ในวัยเด็กเขาเคยเป็นอัมพาตเคลื่อนไหวไม่ได้ แต่มีหมอทดลองรักษาด้วยสมุนไพรจนหาย
เขาศึกษาขั้นประถม และมัธยมที่โรงเรียนในจังหวัด จากนั้นเดินทางเข้ากรุงเทพฯมาศึกษาวิชาศิลปะ ที่โรงเรียนเพาะช่าง และมหาวิทยาลัยศิลปากรในคณะจิตรกรรม-ประติมากรรม เป็นศิษย์ของอาจารย์ศิลป์ พีระศรี แต่ศึกษาอยู่ถึงชั้นปีที่ ๓ เกิดเบื่อหน่ายจึงออกจากมหาวิทยาลัย ต่อมาได้ศึกษาศิลปะไทยโบราณกับอาจารย์ เฟื้อ หริพิทักษ์ โดยได้เดินทางรอนแรมไปยังเมืองต่างๆเพื่อคัดลอกภาพจิตรกรรม เช่น ศรีสัชชนาลัย สุโขทัย อยุธยา เพชรบุรี เป็นต้น และได้ทำงานศิลปะกับงานประพันธ์เรื่อยมา
เนื่องจากที่บ้านของเขามีหนังสือมากมาย โดยเฉพาะบทกลอน เขาต้องอ่านวรรณคดีให้มารดาฟังอยู่เสมอ จึงทำให้เขารักวรรณคดีและหลงใหลในกาพย์กลอนเป็นชีวิตจิตใจ เขากล่าวว่า
"ผมอ่านทุกประเภท แม้กระทั่งหนังสือการครัวทำกับข้าวก็อ่าน เพราะชีวิตผมมันอยู่กับการศึกษาเล่าเรียนเท่านั้น การอ่านหนังสือก็เพื่อหาความรู้ สุ จิ ปุ ลิ บางทีเราคิดเองไม่ได้หมด เพราะฉะนั้นต้องเรียน ต้องศึกษา" และเมื่อให้กล่าวถึงชื่อหนังสือที่ชอบอ่าน ก็มีดังต่อไปนี้
ไตรภูมิพระร่วง ชอบเพราะนับเป็นแม่บทของการช่างทั้งปวง ทั้งงานปั้น งานหล่อสารพัด ถือว่าเป็นหลักของแผ่นดินก็ว่าได้ แล้วก็ยังมี ปฐมสมโพธิกถา, ลิลิตยวนพ่าย, ลิลิตพระลอ, ลิลิตตะเลงพ่าย, อิเหนา, ราชาธิราช, นิทราชาคริต, ขุนช้างขุนแผน, สามก๊ก, เงาะป่า, พระอภัยมณี นอกจากนี้ก็ยังมีหนังสือ นิราศต่าง ๆ ชาดกต่าง ๆ ชาดกบางเรื่องมีมาก่อนพุทธศาสนาเสียอีก นับเป็นมรดกของมนุษยชาติ เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับพุทธศาสนาโดยตรง มีคติสอนใจ ถือเป็นวิธีสอนธรรมะทางหนึ่ง ที่เปรียบเสมือนเรากินยาสำคัญเพื่อบำบัดโรค แต่มีการเคลือบน้ำผึ้ง น้ำตาลเอาไว้ น้ำผึ้งน้ำตาลนี้ คือให้มีรมณีย์ของโลกมนุษย์ เป็นส่วนที่เป็นโลกียะ แต่จริง ๆ แล้วก็คือมุ่งสอนธรรมะ และอีกประเภทก็คือหนังสือเกี่ยวกับพุทธศาสนาต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องด้วยธรรมของมนุษยชาติ ทั้งศาสนา พุทธ, คริสต์, อิสลาม ชอบอ่านทั้งหมดเลย
และชอบการวาดรูปด้วย เขาเริ่มเรียนรู้การเขียนโคลงกลอนเมื่ออยู่ชั้นมัธยมปีที่ 4 เริ่มมีผลงานบทกวีตีพิมพ์ในนิตยสาร สังคมศาสตร์ปริทัศน์ ตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๕๐๖ และมีผลงานตีพิมพ์รวมเล่มครั้งแรก คือ หนังสือกวีนิพนธ์ เมื่อพ.ศ.๒๕๐๗ หลังจากนั้นชื่อเสียงและผลงานของท่านก็เป็นที่รู้จักกันอย่างรวดเร็ว ในงานเขียนทุกชิ้นใช้ชื่อจริงทุกครั้ง
อังคาร กัลยาณพงศ์ ใช้ชีวิตครอบครัวกับคุณอุ่นเรือน มีบตรชาย ๑ คน และบุตรสาว ๒ คน ชื่อ ภูหลวง อ้อมแก้ว และวิสาขา
ผลงาน
พ.ศ.๒๕๐๗ กวีนิพนธ์ ของ อังคาร กัลยาณพงศ์
พ.ศ.๒๕๑๒ ลำนำภูกระดึง
พ.ศ.๒๕๑๕ บางบทจากสวนแก้ว
พ.ศ.๒๕๒๑ บางกอกแก้วกำสรวญ หรือ นิราศนครศรีธรรมราช
พ.ศ.๒๕๒๙ ปณิธานกวี
พ.ศ.๒๕๓๐ หยาดน้ำค้างคือน้ำตาของเวลา
จากผลงานของท่านทำให้ท่านได้รับรางวัลเกียรติคุณต่างๆดังนี้คือ
พ.ศ.๒๕๑๕ รางวัลกวีดีเด่น ของมูลนิธิเสฐียรโกเศศ-นาคะประธีป
พ.ศ.๒๕๒๙ รางวัลซีไรต์ จาก ปณิธาณกวี
พ.ศ.๒๕๓๒ ศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์
ปัจจุบันมีพิพิธภัณฑ์ศิลปะและวรรณศิลป์แห่งชีวิต ณ บ้านอังคาร กัลยาณพงศ์ แสดงผลงานทั้งทางด้านงานประพันธ์ และภาพเขียนของเขาทั้งหมด พิพิธภัณฑ์นี้เปิดเป็นทางการเมื่อ วันวิสาขบูชา ๒๕๔๕
ข้อมูลบางส่วนจากหนังสือ100 นักประพันธ์ไทย ผศ. ประทีป เหมือนนิล
|
|
|
|
| Post Number: 19
|
นกกะปูด
เด็กรับใช้ธรรมดา
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 1820
เข้าร่วมเมื่อ: 25 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 29 Sep. 2002,01:31 |
|
|
รอคอยด้วยใจระทึก อีกสองอันดับก็จะถึงหวานใจของนู๋ "พี่จี๊ด"
ดอกไม้..ดอกไม้จะบาน.. 
|
|
|
|
| Post Number: 20
|
add
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 02 Oct. 2002,19:59 |
|
|
ไพฑูรย์ ธัญญา
ไพฑูรย์ ธัญญา เป็นนามปากกาของ ธัญญา สังขพันธานนท์ เกิด 26 พฤษภาคม 2499 ที่ต.มะเดื่อ อ.เขาชัยสน พัทลุง เป็นบุตรคนที่ 6 ในจำนวน 8 คน ของนายชูและนางคลี่ สังขพันธานนท์ บิดาเป็นครู นามสกุลเดิม คือ ชูแหละ สืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษมุสลิม
เขาจบการศึกษาระดับประถมศึกษาตอนต้นจากโรงเรียนบ้านหูแร่ อำเภอเขาชัยสน จังหวัดพัทลุง จบประถมศึกษาตอนปลายจากโรงเรียนบางแก้ว (เพียรคุณปถัมป์) จบมัธยมศึกษาตอนต้นจากโรงเรียนบูรณะพัทศึกษา อำเภอเดียวกัน หลังจบจากชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ได้เข้าศึกษาต่อที่วิทยาลัยครูสงขลา ในปี พ.ศ. 2516 จนจบชั้น ป.กศ. แล้วเข้ารับราชการครูที่โรงเรียนวัดหัวเขาชัยสน อำเภอเขาชัยสน จังหวัดพัทลุง เมื่อปี พ.ศ. 2518 สอบได้วิชาชุดครูมัธยม (พ.ม.) ในปี พ.ศ. 2520 จากนั้นจึงเข้าศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ สงขลา สำเร็จการศึกษาบัณฑิต (ภาษาไทย) ในปี พ.ศ. 2522 หลังจากกลับไปรับราชการที่โรงเรียนเดิมช่วงหนึ่งก็สอบเข้าศึกษาต่อในระดับปริญญาโท สาขาภาษาและวรรณคดีไทย ณ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ พิษณุโลก จนจบการศึกษา
ไพฑูรย์ ธัญญา เริ่มเขียนหนังสือในช่วงปี พ.ศ. 2522 โดยได้รับแรงบันดาลใจจากการอ่านและศึกษาวรรณกรรมในช่วงที่กำลังศึกษาอยู่ในระดับปริญญาตรี ณ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ สงขลา โดยเฉพาะวรรณกรรมช่วงหลังเหตุการณ์วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2514 นับเป็นสิ่งบันดาลใจและมีอิทธิพลต่อการเขียนหนังสือของไพฑูรย์เป็นอย่างมาก ช่วงปี พ.ศ. 2522 นี้ ไพฑูรย์เริ่มเขียนทั้งเรื่องสั้นและบทกวีพร้อม ๆ กัน เรื่องสั้นชื่อ ดอกไม้ที่เธอถือมา เป็นเรื่องสั้นเรื่องแรกที่ได้รับรางวัลชนะเลิศการประกวดเรื่องสั้นของวารสาร ประชาบาล ซึ่งเป็นวารสารในวงการครูประชาบาล ในปี พ.ศ. 2522
ช่วงปลายปี พ.ศ. 2524 ได้เข้าร่วมกับเพื่อนนักเขียนและผู้สนใจวรรณกรรมหนุ่มสาวชาวใต้ก่อตั้งกลุ่มกิจกรรมทางวรรณกรรมชื่อ นาคร ขึ้น ผู้ร่วมก่อตั้งกลุ่มที่สำคัญ ๆ ได้แก่ ประมวล มณีโรจน์ รูญ ระโนดและรัตนธาดา แก้วพรหม เป็นต้น ไพฑูรย์ และเพื่อนในกลุ่มอีก 4 คน ได้ร่วมกันเขียนงานกวีนิพนธ์เรื่องยาวชื่อ สองร้อยปีฤๅสิ้นเสดสา เพื่อร่วมเฉลิมฉลอง 200 ปีกรุงรัตนโกสินทร์ขึ้นในช่วงปี พ.ศ. 2525 เป็นงานร้อยกรองขนาดยาวที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักมากเล่มหนึ่งในวรรณกรรมไทยปัจจุบัน
พ.ศ.2525 ช่วงที่ไปศึกษาต่อปริญญาโทที่ มศว.พิษณุโลก เขาเขียนเรื่องสั้น[:B:] "คือชีวิต..และเลือดเนื้อ"[:/B:] ลงพิมพ์ในนิตยาสารกะรัต และได้รางวัลชนะเลิศการประกวดเรื่องสั้นหอสมุดครูเทพ เมื่อปี พ.ศ.2526 ได้รับรางวัลเป็นเงินสดหนึ่งหมื่นบาท เขาจึงเอาไปซื้อแหวนแต่งงานกับ ลาวัณย์ ช่วงโชติ เพื่อนที่ร่วมเรียนปริญญาโทด้วยกันเมื่อ 7 พฤษภาคม 2526 และต่อมาเรื่องสั้นเรื่องนี้ได้รับคัดเลือกเป็น 1 ใน 15 เรื่องสั้นไทยร่วมสมัยที่สถาบันเดวัน บาฮาซ่า แห่งประเทศสหพันธรัฐมาเลเซียนำไปแปลเป็นภาษามลายูด้วย
ปัจจุบันเขาสอนหนังสืออยู่ที่สุโขทัย บ้านเดิมของภรรยา มีบุตรสองคน คนโตเป็นหญิงได้ทุนศึกษาอยู่ที่ประเทศฝรั่งเศส ส่วนคนน้องเป็นชายได้ทุนศึกษาอยู่ที่ประเทศอังกฤษ
ไพฑูรย์ ธัญญา เป็นนักเขียนหนุ่มชาวใต้ที่มีงานเขียนทั้งที่เป็นเรื่องสั้นและกวีนิพนธ์อย่างสม่ำเสมอ จนถึงปัจจุบันไพฑูรย์ มีเรื่องสั้นที่ได้รับการตีพิมพ์แล้วประมาณ 40 เรื่อง กวีนิพนธ์ประมาณ 80 ชิ้น
นามปากกา ไพฑูรย์ ธัญญา กำชำ เชื้อชาวนา บรรทัด ภูทักษิณ สีดำ ดอกแคขาว
ผลงานที่ตีพิมพ์แล้ว
สองร้อยปีฤาสิ้นเสดสา (2527) ผลงานเล่มแรกในชีวิต เป็นกวีนิพนธ์ ร่วมกับเพื่อนกลุ่มนาครเขียน อันได้แก่ ประมวล มณีโจน์ , รัตนธาดา แก้วพรหม , โอภาส สอดจิตต์ และสมใจ สมคิ
ก่อกองทราย (2528) รวมเรื่องสั้นเล่มแรก ได้รับรางวัลซีไรต์ ปี 2530
ถนนนี้กลับบ้าน (2530) รวมเรื่องสั้นชุดที่สอง
ผีแห้งกับโลงผุ (2532) นวนิยายเล่มแรก
โบยบินไปจากวัยเยาว์ (2534) รวมเรื่องสั้นชุดที่สาม ได้รับรางวัลสัปดาห์หนังสือ ปี 2535
ตุลาคม (2537 รวมเรื่องสั้นชุดที่สี่ ได้รับรางวัลสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ปี 2538 และเข้ารอบเจ็ดเล่มซีไรต์ ปี 2539
ปรากฏการณ์วรรณกรรม (2538) บทความ วรรณกรรมศึกษา
วรรณกรรมวิจารณ์ (2539) บทความ วรรณกรรมศึกษา
รางวัลที่ได้รับ
พ.ศ.2526 เรื่องสั้น คือชีวิตและเลือดเนื้อ ได้รับรางวัลชนะเลิศการประกวดเรื่องสั้นโครงการหอสมุดครูเทพ ของนิตยสารสารกะรัตจากเรื่องสั้นที่ส่งเข้าประกวดกว่า 200 เรื่อง (ได้รับเงินสด 10000 บาท (เขาเอาเงินนี้ไปซื้อแหวนแต่งงาน))
และเรื่องสั้นเรื่องเดียวกันนี้ ได้รับคัดเลือกเป็น 1 ใน 15 เรื่องสั้นไทยร่วมสมัยที่สถาบันเดวัน บาฮาชา แห่งประเทศสหพันธรัฐมาเลเซีย นำไปแปลเป็นภาษามลายู
พ.ศ.2528 ได้รับรางวัลชมเชยจากบทกวี มือที่ว่างเปล่า ของสมาคมภาษาและหนังสือแห่งประเทศไทย
พ.ศ.2530 รวมเรื่องสั้นชุด ก่อกองทราย ได้รับรางวัลซีไรท์ ประจำปี 2530
พ.ศ.2538 เรื่องสั้นชุด ตุลาคม ได้รับรางวัลชมเชยจากคณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ ของกระทรวงศึกษาธิการ และได้รับคัดเลือกเข้ารอบเจ็ดเล่มสุดท้ายรางวัลซีไรท์ ปี 2539 ด้วย
ก่อกองทราย เป็นหนังสือประกอบด้วยเรื่องสั้นรวม 12 เรื่อง ของไพฑูรย์ ธัญญา ได้แก่
คนบนสะพาน
คนต่อนก
เพื่อนบุณย์
คือขีวิต
และเลือดเนื้อ
ผู้ประทุษร้าย
อุบาทว์
คำพยากรณ์
เรือปลาเที่ยวสุดท้าย
นกเขาไฟ
ความตกต่ำ
ก่อกองทราย
บ้านใกล้เรือนเคียง
มีลักษณะที่แสดงให้เห็นถึงชีวิตและธรรมชาติของมนุษย์ที่เป็นสากล ดังเช่นมนุษย์ทั่วไปในโลกพึงจะเป็น และในขณะเดียวกันก็มีสีสันของท้องถิ่นและความเป็นไทยทั้งในด้านถ้อยคำและการใช้ฉากอันเป็นท้องเรื่อง
เนื้อเรื่องมีความหลากหลายแสดงปัญหาและแง่มุมต่างๆ ของชีวิตหลายเรื่องเช่น คนบนสะพาน บ้านใกล้เรือนเคียง และเพื่อนบุณย์ ได้สะท้อนธาตุแท้ของคนส่วนเรื่อง คำพยากรณ์ และนกเขาไฟ ได้เน้นความคิด ความเชื่อของคนในชนบทที่แสดงถึงสัจธรรมของชีวิตโดยแท้จริง ตลอดจนถึงสำนวนที่ใช้สามารถให้ผู้อ่านได้สัมผัสอย่าง สมจริง เช่น หากก่อกองทรายให้เท่าเจดีย์ในวัดมันคงจะไม่พังง่าย ๆ ถึงพังก็ไม่หมดเพราะทรายไม่เคยหมด
ข้อมูลบางส่วนจากหนังสือ100 นักประพันธ์ไทย ผศ. ประทีป เหมือนนิล
และ http://www.pattalung.com/seawrite2.htm
วิถีพีเดีย
ก่อกองทราย
|
|
|
|
|
|
