|
|
| Post Number: 1
|
KiLiN 
ฅนธรรมดา
กลุ่ม: ภารโรงประจำบ้าน
จำนวนโพสต์: 5091
เข้าร่วมเมื่อ: 12 Jun. 2002
อัตรานิยม: 3
|
 |
โพสต์เมื่อ: 08 Jul. 2003,10:25 |
|
   |
เชิญคลิก(แล้วรอการโหลดสักครู่) => 
ต้องการดาวน์โหลดเก็บไว้ =>  (คลิกขวาเลือก Save Target As...)
--------------
|
 |
|
|
| Post Number: 2
|
add
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 08 Jul. 2003,10:31 |
|
 |
เอิ๊กกกกกกก มาดูเรื่องหลังยิ่งตลกใหญ่เลย
เพลงบรรเลงประกอบสองเรื่องหลังนี้คือเพลง The Butterfly Lovers เป็นเพลงหลักในโศกนาฎกรรมวรรณกรรมคลาสสิคจีนเรื่องเดียวกันนี้ ขออนุญาตคัดลอกที่คุณ starlight เขียนไว้ในwww.thaioctober.com มาให้อ่านกัน
เพลง The Butterfly Lovers แต่งในปี 1959 โดยเหอจันหาว และเฉินกัง โดยแต่งจากตำนานความรักระหว่างหนุ่ม "เหลียงซานป๋อ" กับสาว"จู้อิงไถ" ในสมัยตงจิ้น(จิ้นตะวันออก ราว ค.ศ. 317-420)
เพลงนี้มีชื่อในภาษาจีนว่า "เหลียงซานป๋ออวี่จู้อิงไถ" แปลว่าเหลียงซานป๋อกับจู้อิงไถนั่นเอง แต่นิยมเรียกกันสั้น ๆ ว่าเพลง "เหลียงจู้" ซึ่งเป็นแซ่ของตัวเอกทั้งสอง
ตำนานนี้เคยถูกสร้างเป็นภาพยนตร์หลายครั้ง ที่โด่งดังมากคือฉบับของชอว์บราเดอร์ทั้งพระเอกและนางเอกล้วนแต่เป็นนักแสดงหญิง โดยมีหลิงปอรับบทเป็นเหลียงซานป๋อ และเล่อตี้เป็นจู้อิงไถ ตั้งชื่อเรื่องภาษาไทยว่า "ม่านประเพณี"
จู้อิงไถเป็นผู้หญิงที่มีทัศนะก้าวหน้าและเรียกร้องความเสมอภาคทางการศึกษาและการใช้ชีวิตของสตรีจีนโบราณ ซึ่งพ่อแม่จะไม่ยอมให้ออกจากบ้านมากนักและไม่ได้เรียนหนังสือ แม้จะเกิดมาในครอบครัวที่มั่งคั่ง แม้จู้อิงไถจะอ้อนวอนต่อพ่อแม่ขออนุญาตไปเรียนหนังสือต่างเมืองแต่ก็ไม่ได้รับความยินยอม จึงต้องแกล้งทำเป็นป่วยหนัก และให้หมอมาตรวจ จู้อิงไถปลอมตัวเป็นหมอหนุ่มเพื่อมาตรวจไข้ตัวเอง โดยพ่อแม่ของตัวเองก็จำไม่ได้ จู้อิงไถในคราบของหมอหนุ่มแนะนำพ่อแม่ว่า หากลูกสาวปลอมตัวเป็นชายจนพ่อแม่ดูไม่ออกก็ให้อนุญาตให้ไปเรียนหนังสือต่างเมืองได้ พ่อแม่ก็รับปาก ส่วนจู้อิงไถก็สลัดคราบหมอหนุ่ม แสดงตัวและทวงสัญญา ซึ่งพ่อแม่ก็จำยอม
เมื่อจู้อิงไถปลอมตัวเป็นชายไปเรียนหนังสือร่วมกับชายหนุ่มมากมาย ก็เกิดถูกชะตากับเหลียงซานป๋อ เพราะคุยกันถูกคอ จึงได้สาบานเป็นพี่น้องกันกับเหลียงซานป๋อ โดยฝ่ายเหลียงซานป๋อก็ไม่เคยรู้ว่าเพื่อนรักเป็นสตรี แม้ตลอดเวลาที่เรียนหนังสือด้วยกันและพักอยู่ในบ้านของอาจารย์ด้วยกันนานถึง 3 ปี
จู้อิงไถแอบรักเหลียงซานป๋ออยู่เงียบ ๆ จนกระทั่งทางบ้านส่งข่าวมาว่าแม่ป่วยหนักให้รีบกลับบ้าน จู้อิงไถจึงแอบไปสารภาพกับอาจารย์ว่าตนเองเป็นหญิงและฝากหยกประจำตัวไว้ให้เหลียงซานป๋อ
เมื่อเดินทางกลับบ้าน ขณะที่เหลียงซานป๋อไปส่งจู้อิงไถ หญิงสาวได้พูดจาเป็นนัยว่ามีใจผูกสมัครรักใครในตัวเหลียงซานป๋อ แต่ชายหนุ่มไม่เข้าใจ จู้อิงไถจึงออกปากว่าจะยกน้องสาวซึ่งเกิดวันเดียวกันเดือนเดียวกันและปีเดียวกันให้เป็นภรรยาของเหลียงซานป๋อ
เมื่อเหลียงซานป๋อกลับมาถึงโรงเรียนได้รับทราบจากภรรยาของอาจารย์ว่าจู้อิงไถเป็นหญิงสาว และแอบรักเขาอยู่ รวมทั้งได้รับเอาหยกประจำตัวที่เป็นคำสัญญารักเอาไว้ด้วย จึงได้เดินทางมาพบจู้อิงไถที่บ้าน
ฝ่ายจู้อิงไถเมื่อกลับถึงบ้านพ่อแม่ก็ได้แจ้งให้ทราบว่าได้รับหมั้นกับลูกชายตระกูลหม่าไว้ให้แล้ว แม้จู้อิงไถจะคัดค้านก็ไม่เป็นผล เมื่อเหลียงซานป๋อมาพบ ก็ถูกพ่อแม่ของจู้อิงไถกีดกัน รวมทั้งจู้อิงไถก็ได้ขอร้องให้เหลียงซานป๋อตัดใจจากเธอเสีย
เหลียงซานป๋อเสียใจจนถึงขั้นกระอักโลหิตก่อนจากไป ต่อมาก็ล้มเจ็บหนักและเสียชีวิตในที่สุด
จู้อิงไถทราบข่าวการตายของคนรัก จึงได้แต่งชุดไว้ทุกข์แล้วสวมชุดเจ้าสาวทับเอาไว้อีกช้นหนึ่ง ในวันที่เกี้ยวเจ้าสาวมารับตัว จู้อิงไถตั้งเงื่อนไขให้ขบวนเกี้ยวรับตัวเจ้าสาวต้องเดินทางผ่านหน้าหลุมศพของคนรักก่อน จึงจะยินยอมเข้าพิธี ซึ่งฝ่ายบิดาก็จำยอม เนื่องจากฤกษ์แต่งงานกระชั้นเข้ามาทุกที
ที่หน้าหลุมศพเหลียงซานป๋อ จู้อิงไถได้สลัดชุดเจ้าสาวออก เหลือเพียงชุดไว้ทุกข์ที่สวมไว้ข้างใน แล้วร้องไห้คร่ำครวญอยู่หน้าหลุมศพคนรัก ลมกรรโชกแรง ท้องฟ้าคลุ้มคลั่ง ฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมาที่หลุมศพ ก่อนหลุมศพจะแยกเปิดออก ลมกรรโชกแรงได้หอบเอาฝุ่นทรายกลบหลุมนั้น และฝังร่างของเหลียงซานป๋อและจู้อิงไถไว้ด้วยกัน เหมือนดังคำมั่นสัญญารักที่มีต่อกัน ทั้งคู่กลายร่างเป็นผีเสื้อบินสู่สวรรค์ และกลายเป็นตำนานความรักที่มั่นคงสัตย์ซื่อที่สะเทือนฟ้าสะเทือนแผ่นดิน
คัดมาจาก Butterfly Lovers
ข้อความในท่อนท้ายนี้ สอดคล้องกับภาพและเพลงใน "名称：spring" นี้เลยค่ะ ส่วนเรื่องหลังแม้จะเป็นเรื่องเด็กน้อยขี้แย แต่ในตอนจบก็ยังต้องมีผีเสื้อบินว่อนให้เห็น ผีเสื้อเป็นสัญญลักษณ์ของ The Butterfly Lovers ค่ะ
|
|
|
|
| Post Number: 3
|
KiLiN
ฅนธรรมดา
กลุ่ม: ภารโรงประจำบ้าน
จำนวนโพสต์: 5091
เข้าร่วมเมื่อ: 12 Jun. 2002
อัตรานิยม: 3
|
|
โพสต์เมื่อ: 08 Jul. 2003,10:43 |
|
|
--------------
|
|
|
|
| Post Number: 4
|
สข1
เริ่มเก่าแล้ว
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 668
เข้าร่วมเมื่อ: 02 Jul. 2002
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 09 Dec. 2005,02:43 |
|
|
เห็นหน้าห้องศิลป์ มีเสียงดนตรีประกอบและเป็นภาพของนิยายเรื่องนี้ จึงเอาเนื้อเพลงประกอบมาฝาก ปัจจุบันนิยายเรื่องนี้เป็นที่นิยมว่าเป็นนิยายรักอมตะ และสะท้อนถึงวัฒนธรรมของศักดินา ที่ปิดกั้นและบีบบังคับในเรื่องความรักของหนุ่มสาวในยุคนั้น
|
|
|
|
| Post Number: 5
|
add
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 09 Dec. 2005,06:50 |
|
|
ขอบคุณค่ะคุณ สข1 อิอิ อ่านไม่ออกละสิ คุณ สข1 แปลให้ด้วยสิคะ 
สำหรับเรื่อง ตำนานรักผีเสื้อนี้เคยเขียนไว้ในกระทู้ ดนตรีเสียงแห่งชีวิต ลองอ่านดูค่ะ หากมีอะไรผิดพลาด ช่วยชี้แนะด้วยค่ะ ( ฮ่า สำนวนเป็นจีนหน่อยมั้ยคะเนี่ยะ)
ดิฉันเคยได้ดูภาพยนตร์งิ้วเรื่องนี้ด้วย ถึงแม้จะเป็นงิ้ว แต่ก็น่าชมมากทีเดียวค่ะ  อ้อ แล้วเพลงบรรเลง Butterfly Lover นั้นไพเราะมากๆทีเดียว
|
|
|
|
| Post Number: 6
|
สข1
เริ่มเก่าแล้ว
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 668
เข้าร่วมเมื่อ: 02 Jul. 2002
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 09 Dec. 2005,23:27 |
|
|
ทุ่งหญ้าเขียวขจีดอกไม้บานสะพรั่ง
ผีเสื้อหลากสีสรรวนเวียนบินเคียงคู่
ตำนานรักแท้สืบขานนานมา
คือซานป๋อรักมั่นในจู้อิงไถ
สามปีร่ำเรียนร่วมหอ
ชนเข่าปรับทุกข์ต่างไม่กังขา
สิบแปดอำลาอาลัยอาวรณ์
จากกันที่หอจำพรากใครจะรู้
อา............อา..............
หอจำพรากจากกันแสนขมขื่น
ผีเสื้อจำแลงน้ำตาอาบปีกบินเวียนกลางบุปผา
ทุกข์ระทมสุดแสนรักไม่เสื่อมคลาย
ตราบฟ้าดินสลายไม่แยกจากกัน
ทุกข์ระทมสุดแสนรักไม่เสื่อมคลาย
ตราบฟ้าดินสลายไม่แยกจากกัน
ผมจำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยมีกระทู้ที่พูดถึงเพลงนี้อยู่ จึงตั้งใจจะเอาเนื้อเพลงมาประกอบกระทู้ แต่หาไม่เจอ อาทิตย์ก่อนมีการแสดงคอนเสริทซิมโฟนีจากจีนแผ่นดินใหญ่ ที่โรงละคอนแห่งชาติ ผมไม่ได้ไปดูแต่ได้คุยกับอาจารย์ดนตรีท่านหนึ่ง พูดถึงเพลงนี้ว่า ตำนานรักผีเสื้อเป็นสัญญลักษณ์ ของความรักที่มีอิสสระ เนื่องจากในยุคศักดินาหนุ่มสาวไม่มีอิสสระในการเลือกคู่ครอง เหลียงซานป๋อและจู้อิงไถต้องต่อสู้กับประเพณีที่ปิดกั้นเหล่านี้ จึงปฏิญานต่อกันว่า แม้ไม่อาจสมหวังในรักยามมีชีวิตอยู่ ก็ขอให้ได้ร่วมสุสานหลังจากตายไปแล้ว ตอนจบของเรื่องมีผีเสื้อบินจากสุสาน 2 ตัว สื่อความนัยว่าเป็นการจำแลงของหนุ่มสาวคู่นี้เพื่อแสวงหาชีวิตรักที่มีอิสสระเสรี หลังการปฏิวัติโค่นล้มภูเขาสามลูกล้มลงแล้ว หนุ่มสาวชาวจีนถึงมีอิสสระเสรีในการกำหนดชีวิตคู่ของตนเอง
|
|
|
|
| Post Number: 7
|
สข1
เริ่มเก่าแล้ว
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 668
เข้าร่วมเมื่อ: 02 Jul. 2002
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 11 Dec. 2005,00:07 |
|
|
ผลิตผลทางศิลปะหรือวรรณกรรมใดๆก็ตามหากจะได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางในหมู่ประชาชน ผลิตผลนั้นๆจะต้องมีลักษณะของแนวทางมวลชน ในอดีตผู้ที่มีโอกาสได้ขีดเขียนหรือบันทึกเรื่องราวต่างๆอย่างเป็นทางการมักจะเป็นราชสำนัก ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นผลผลิตทางด้านศิลปะหรือวรรณกรรมจึงมักจะเป็นเรื่องในราชสำนัก โดยเฉพาะการบันทึกประวัติศาสตร์ แต่เรื่อง เหลียง-จู้ นี้ได้รับการสืบทอดมาเป็นเวลากว่าหนึ่งพันปี และได้รับความนิยมแพร่กระจายไปอย่างกว้างขวาง จากจุดเริ่มต้นที่มนฑลเจ๋อเจียงในแผ่นดินเจียงหนาน ไปถึงภาคเหนือ ไปถึงหมู่ชนชาติส่วนน้อย จนแทบจะกล่าวได้ว่า ไม่มีผู้ใดที่ไม่รู้จักนิยายเรื่องนี้ แม้ในต่างประเทศหลายๆประเทศ เพราะนิยายเรื่องนี้มีลักษณะของมวลชน เป็นเรื่องของสามัญชน เหลียงซานป๋อ เป็นคนที่กำเนิดในครอบครัวพอจะมีกิน ส่วนจู้อิงไถ อยู่ในครอบครัวที่ร่ำรวย แต่ทั้งสองก็ไม่อาจสมหวังในรัก ภายใต้ประกาษิตของพ่อแม่ถึงขั้นต้องเสียสละชีวิต ในสังคมศักดินาที่ปิดกั้นสมัยนั้น คงมีหนุ่มสาวที่พบกับโศกนาฏกรรมรักเช่นนี้อยู่ไม่น้อย
|
|
|
|
| Post Number: 8
|
สข1
เริ่มเก่าแล้ว
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 668
เข้าร่วมเมื่อ: 02 Jul. 2002
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 12 Dec. 2005,10:22 |
|
|
จู้อิงไถเกิดในตระกูลที่มั่งมีในเมืองซ่างยวี๋ เพียบพร้อมด้วยรูปโฉมเงินทอง ความจริงสามารถมีชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างสุขสบาย แต่อิงไถเป็นสัญญลักษณ์ของการต่อสู้เพื่อแสวงหาอุดมการณ์และอิสสระเสรีในชีวิต จึงไม่ยอมศิโรราบต่อระบอบที่ปิดกั้นและกดขี่สตรี เริ่มแรกด้วยการร่ำร้องขอไปเรียนหนังสือที่เขาหนีซาน เมืองหังโจว ในสังคมที่ผู้ชายเป็นใหญ่ ผู้หญิงเป็นช้างเท้าหลัง ไม่อนุญาตให้ผู้หญิงออกจากบ้านไปเรียนหนังสือ จู้อิงไถโต้แย้งบิดาว่า บิดาพูดโดยขาดการยั้งคิด ข่มสตรียกย่องบุรุษนั้นไม่ควร อย่ายึดถือบุตรีเป็นคนนอก ในอดีตสตรีที่อยู่เหนือชายมีมากมาย บิดาคิดจะกักขังบุตรีอยู่แต่ในห้องหอ แม้น้ำทะเลแห้งเหือดภูเขาถล่มทะลายไม่เปลี่ยนใจ สะท้อนให้เห็นถึงความคิดขบถต่อทัศนะที่ว่า สตรีไร้การศึกษาถือเป็นคุณ ของสังคมยุคนั้น
ในระหว่างที่ศึกษาอยู่ที่หังโจว มีบทเรียนบทหนึ่งกล่าวไว้ว่า สตรีและคนถ่อยนั้นคบยาก ถ้าอยู่ใกล้ต้องหลบหลีก แม้อยู่ไกลยังคับแค้น กษัตริย์เซี่ยเจี๋ยล่มสลายเพราะนางเม่ยสี่ ประชาชนทุกข์ระทมเพราะอินโจ้วหวังหลงนางทาจี โจวอิวหวังหลงนางเปาซื่อจนเสียแผ่นดิน อิงไถโต้แย้งว่า ในอดีตมีวีรสตรีอยู่มากมาย เทพสตรีหนี่วาหลอมหินเติมแผ่นฟ้า พระนางเหลยจู่บุกเบิกการเลี้ยงไหมและทอผ้า มารดาเลี้ยงบุตรเติบใหญ่จนได้ดี มารดาเมิ่ง 3 ย้ายนั่นใช่หรือไม่ เหล่ากษัตริย์ที่โง่งมทำบ้านเมืองสลาย กลับป้ายความผิดแก่อิสตรี หากร่ำเรียนตำราไม่แตกฉาน ไม่อาจแยกแยะผิดถูกดำขาว ก็เป็นเพียงหนอนตำราที่น่าหัวเราะ นี่เป็นอีกตอนหนึ่งที่อิงไถต่อสู้เพื่อความเป็นธรรมของสตรี
เศรษฐีจู้ เป็นตัวแทนความคิดของคนในยุคศักดินาที่เห็นแก่ลาภยศเงินทอง เมื่อมีเงินก็เริ่มแสวงหาคนที่มีอำนาจ จึงขัดขวางความรักระหว่างเหลียงซานป๋อและจู้อิงไถ แต่ต้องการยกจู้อิงไถให้กับบุตรชายเสเพลของเจ้าเมือง หม่าเหวินไฉ จู้อิงไถคัดค้านการแต่งงานแบบคลุมถุงชนนี้อย่างแรงกล้า ในบทสนทนาบทหนึ่งกล่าวไว้ว่า บิดาคิดผิดพลาด เห็นแก่ลาภยศและเงินทอง จึงเอาอนาคตของลูกเป็นเครื่องเล่น สกุลหม่าวางอำนาจบาดใหญ่ระราน แต่ลูกเป็นดอกเหมยไม่กลัวพายุหิมะ จะเชื่อมสัมพันธ์ต้องรอให้พระอาทิตย์ขึ้นทางตะวันตก เสาเหล็กผลิดอกออกผลเสียก่อน
สามปีที่เรียนร่วมหอกับซานป๋อ ทั้งสองมีความใกล้ชิดกันอย่างลึกซึ้ง อิงไถเป็นคนเจ้าปัญญาและรอบรู้ ส่วนซานป๋อ ก็เป็นคนซื่อสัตย์มีน้ำใจ อิงไถเกิดความรักผูกพันในตัวซานป๋อ และแสวงหาความหวังในชีวิตของตนเอง ซึ่งสะท้อนออกอย่างมีสีสรรค์และมีชีวิตชีวาใน 18อำลา นี่เป็นจุดเด่นของนิยายเรื่องนี้ ถึงแม้จะเป็นนิยายที่จบลงด้วยโศกนาฏกรรม แต่ก็มีทางแห่งความหวังเล็กๆอยู่สายหนึ่ง
หลังจากเล่าเรียนผ่านไป 3 ปี ทางบ้านสกุลจู้ส่งคนมาตามอิงไถกลับบ้าน อิงไถเองไม่อยากจะกลับเพราะรู้ว่า หลังจากกลับไปแล้วคงยากที่จะได้กลับมาเรียนต่ออีก แต่ก็ขัดคำสั่งบิดาไม่ได้ อีกอย่างการเป็นหญิงปลอมตัวมาอยู่ร่วมกับชายมีความลำบากหลายประการ จึงจำเป็นต้องยอมกลับ ซานป๋อรู้สึกอาลัยอาวรณ์ในน้องชายร่วมสาบานคนนี้ จึงขอไปส่งลา ในระยะทางส่งลา 18 ลี้อิงไถหยิบเอาสิ่งที่พบเห็นระหว่างทาง สร้างเป็นปริศนาเพื่อบอกความในใจว่าตนเองนั้นเป็นหญิง และมีใจต่อซานป๋อถึง18 ครั้ง แต่ชายหนุ่มผู้ซื่อตรงและมีจิตใจเปิดเผยอย่างซานป๋อกลับไม่เข้าใจ
18 อำลา
ซานป๋อ แรกเริ่มจากบ้านเดินทางมาศึกษา
ดอกท้อบานสะพรั่งใบหลิวเขียวขจี
ร่วมสาบานรักใคร่ดุจดั่งพี่น้อง
คำสั่งบิดาผู้มีคุณยากจะขัดขืน
เดินทางจากไปในครั้งนี้
ขอให้น้องพี่จงพ้นภัย
อิงไถ พี่เหลียงมีน้ำใจยากจะลืม
อุตส่าห์เดินทางไกลมาส่งน้อง
จากบ้านมาไกลทิ้งผู้เฒ่าใครดูแล
ใยไม่หาคนรู้ใจร่วมห้องหอ
ซานป๋อ จิตหนึ่งใจเดียวมั่นศึกษา
ในตำราย่อมมีหญิงงามอยู่มากมาย
น้องเราหลักแหลมมีปัญญา
คงได้คู่ครองสมใจในไม่ช้า
อิงไถฟังแล้วคิดจะบอกความจริงของตนเอง แต่คิดถึงคำสั่งของบิดาก่อนจากมา ประกอบกับสังคมในยุคนั้นสตรีบอกรักชายเป็นเรื่องน่าอาย จึงไม่สามารถพูดออกมา เดินต่อไปอีกระยะหนึ่งมีคนตัดฟืนนหาบฟืนลงมา
อิงไถ คนตัดฟืนเร่งรีบเหงื่อโทรมกาย
เขาทำงานตรากตรำเพื่อใคร
พี่เหลียงลงเขามาเพื่อใครเล่า
ซานป๋อ เขาทำงานตรากตรำเพื่อลูกเมีย
ตัวพี่ลงเขาเพื่อส่งน้องชาย
อิงไถ ไม่ถูกต้อง เขาตรากตรำทำงานเพื่อพี่น้อง
พี่เหลียงลงเขาเพื่อส่งคนรัก
ซานป๋อ พี่เองยังไม่มีคู่ครองร่วมชีวี
น้องชายพูดจาเลอะเทอะไม่เข้าท่า
|
|
|
|
| Post Number: 9
|
สข1
เริ่มเก่าแล้ว
กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 668
เข้าร่วมเมื่อ: 02 Jul. 2002
อัตรานิยม: ไม่มี
|
|
โพสต์เมื่อ: 14 Dec. 2005,00:41 |
|
|
ซานป๋อ ส่งน้องเดินทางมาถึงริมบึง
ปลาเงินปลาทองแหวกว่ายเคียงคู่มา
อิงไถ ปลาน้อยแหวกว่ายไปมาไม่ห่างกัน
แต่เราสองจำต้องแยกจากกัน
(อิงไถกล่าวจบก็นั่งถอนใจทำหน้าเศร้า ซานป๋อจึงถามว่าน้องพี่ไม่สบายใจเรื่องอะไร)
อิงไถ ปลาน้อยแหวกว่ายไปมาไม่ห่างกัน
ซานป๋อ หากไม่มีคนลงเบ็ดมันคงไม่แยกจากกัน
อิงไถ หากเราสองเกิดเป็นปลาคงดีไม่น้อย
ซานป๋อ ลมโชยผิวน้ำพากระเพื่อม
นกยวนยางวนเวียนอยู่เคียงคู่
อิงไถ ยวนยางคลอเคลียอยู่เคียงคู่
ไปๆมาๆไม่ห่างกัน
พี่เหลียงเอย.....อิงไถหากเป็นอิสตรี
พี่เหลียงใช่ยินดีอยู่เคียงคู่ดั่งนกยวนยาง
ซานป๋อ อยู่เคียงคู่ดั่งนกยวนยาง
แต่เสียดายอิงไถหาใช่อิสตรี (อิงไถส่ายหน้าด้วยความเสียดาย)
เดินทางผ่านเขามาลูกแล้วลูกเล่า
ถึงเขาเฟิ่งฮว๋างอยู่เบื้องหน้า
อิงไถ เขาเฟิ่งฮว๋างมีดอกไม้บาน
ซานป๋อ เสียดายขาดดอกโบตั๋นงาม
อิงไถ พี่เหลียงหากชอบดอกโบตั๋น
ในสวนบ้านน้องมีดอกงาม
อยากชมโบตั๋นมาที่บ้านน้อง
ซานป๋อ พี่ชายชมชอบดอกโบตั๋น
ข้ามน้ำข้ามเขาหนทางไกล
ใยบากบั่นเดินทางมาเพื่อดอกไม้
อิงไถ พี่เหลียงเอย......
ดอกไม้บานชวนชมควรรีบชม
อย่ารอให้ดอกร่วงโรยเสียดายเปล่า
อิ๋งซิน มองดูสายน้ำอยู่เบื้องหน้า
สี่เก้า มีหงษ์ขาววนเวียนอยู่เคียงคู่
ซานป๋อ ตัวผู้ว่ายวนอยู่นำหน้า
อิงไถ ตัวเมียตามหลังเรียกพี่ชาย
ซานป๋อ ไม่เห็นหงษ์อ้าปากส่งเสียงร้อง
มีหงษ์ที่ไหนร้องเรียกพี่ชาย
อิงไถ พี่ชายไม่เห็นหงษ์ยิ้มเยาะ
มันว่าพี่ชายโง่เป็นเป็ดทึ่ม
อิ๋งซิน เบื้องหน้ามีขอนข้ามน้ำ (อิงไถไม่กล้าข้ามขอนไม้ ซานป๋อจึงเข้าประคอง)
อิงไถ เราสองเปรียบดังเทพธิดาโคบาลขึ้นสะพานวิหก
(เดินมาถึงวัดร้างแห่งหนึ่ง ทั้ง 2 เดินเข้าไปในวัด)
ซานป๋อ ส่งน้องมาถึงวัดแม่กวานอิน
กุมารีกุมารายืนอยู่ 2 ฝั่ง
อิงไถ เขาทั้งสองดูเหมือนคู่รักกัน
จะมีใครมาช่วยจุดธูปให้
ซานป๋อ กุมารากุมารีจะเป็นคู่รักกันได้อย่างไร
(อิงไถ ร้องอ๋อไม่ใช่คู่รักกันหรือ แล้วหันไปอีกทางถามว่า แล้วนั่นรูปปั้นใคร)
ซานป๋อ นั่นคือกามเทพผู้จัดสรรค์เรื่องคู่ครอง
อิงไถ เมื่อเป็นกามเทพใยไม่เอาด้ายแดงคล้องทั้งสองไว้
ซานป๋อ กามเทพแม้จัดสรรค์เรื่องคู่ครอง
แต่คนต้องมีวาสนาจึงครองคู่
รูปปั้นหุ่นไม้ไม่มีชีวิต
จะครองคู่เหมือนคนได้อย่างไร
อิงไถ พี่เหลียงเอย....เขาทั้งสองมีใจรักผูกพันธ์
แต่ยากที่จะเอ่ยออกจากปาก
วอนเจ้าแม่กวนอินเป็นสื่อให้
มามามาเรามากราบไหว้ฟ้าดิน
ซานป๋อ น้องเราพูดจายิ่งเลอะเทอะ
ผู้ชายสองคนจะกราบไหว้ฟ้าดินได้อย่างไร
(เดินทางต่อมาถึงริมสระน้ำ)
ซานป๋อ ส่งน้องมาถึงริมสระน้ำ
อิงไถ น้ำในสระสะท้อนภาพสวยงาม
ซานป๋อ มีวาสนาไกลพันลี้มาพบกัน
อิงไถ ไร้วาสนาอยู่แค่เอื้อมยังคลาคลาด
ซานป๋อ มองดูเราสองอยู่ในน้ำ
อิงไถ ชายหนึ่งหญิงหนึ่งยิ้มละมัย
ซานป๋อ ตัวพี่เป็นชายอกสามศอก
ใยจึงเปรียบเทียบไปเป็นหญิง
|
|
|
|
| Post Number: 10
|
add
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 14 Dec. 2005,05:45 |
|
|
ฉากตอนนี้เป็นฉากสวยงาม มีลำธารน้ำ มีดอกไม้ มีศาลา มีสะพาน มีหงส์ ปลา ฯลฯ เรียกว่าออดอ้อนกันนานทีเดียว 
|
|
|
|
|
|
