|
|
| Post Number: 1
|
add 
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
 |
โพสต์เมื่อ: 27 Feb. 2003,02:42 |
|
   |
พืชพันธุ์ธรรมชาติ
ย้อนหลังไปเมื่อประมาณ 30-40 ปีก่อน เมื่อบ้านของดิฉันยังอยู่ริมหนองน้ำและใกล้ๆป่าเขา มีต้นไม้ พันธุ์ไม้มากมายที่ดูแปลกตา จำชื่อไม่หวาดไม่ไหว มีใบไม้สวยๆ ดอกสวยๆ และลูกไม้สีสวยๆ ทั้งที่กินได้และไม่ได้ ฉันได้รู้จักชื่อพันธุ์ไม้ต่างๆจากชีวิตในวัยเด็กที่ซุกซนนี้เอง และได้เรียนรู้ว่ามีต้นอะไรบ้างที่กินได้
มาในปัจจุบัน พันธุ์ไม้ธรรมชาติเริ่มสูญหาย แทนที่ด้วยเรือกสวนไร่นา หมู่บ้าน ถนนหนทาง และความเจริญ การกินอยู่ของผู้คนก็เป็นไปตามการพัฒนาทางอุตสาหกรรม จึงมีการผลิตทีละมากๆเพื่อสนองตอบการบริโภคของผู้คน เช่นการเลี้ยงเป็ดไก่เพื่อขาย การปลูกพืชผักที่ใช้สารเคมี เป็นต้น ชีวิตของผู้คนจึงยิ่งห่างเหินจากธรรมชาติมากขึ้น
แต่ก็มีผู้คนส่วนหนึ่งที่เรียกร้องที่จะกลับไปสู่ธรรมชาติแบบเดิมๆที่รุ่นพ่อแม่ ปู่ย่าตายายของเราเคยดำเนินชีวิตมา โดยการพยายามรักษาพันธุ์ไม้ไว้ให้อยู่ต่อไป พยายามจะทำให้ที่ดินบางส่วนกลับไปสู่ความเป็นธรรมชาติที่เคยเป็น พยายามจะให้มีการปลูกพืชตามธรรมชาติโดยไม่ต้องพึ่งสารเคมี จึงมีการเอาพันธุ์ไม้เก่าแก่มาปลูกกันอีก ทั้งที่เป็นไม้ใหญ่ยืนต้นและที่เป็นพืชผักพื้นบ้าน และผู้คนส่วนนี้ก็พยายามที่จะศึกษาเรียนรู้การกินอยู่อย่างธรรมชาติอย่างที่บรรพบุรุษเคยทำซึ่งก็เป็นแนวคิดที่ดีเพราะไม่มีสิ่งใดจะอยู่กับเราได้แนบแน่นมากไปกว่าธรรมชาติ และการที่เรากินอยู่กับธรรมชาติอย่างเป็นธรรมชาติก็จะส่งผลให้เรามีสุขภาพที่ดีด้วย
ดิฉันเคยรู้จักพืชพันธุ์ธรรมชาติมาพอสมควร จึงอยากจะรวบรวมไว้เป็นเรื่องราวให้พวกเราได้รู้จัก หากท่านใดมีเรื่องราวของพืชผักพื้นบ้านที่กินได้ก็ขอให้มาร่วมเขียนด้วยกันค่ะ
คูณ
ข้างทางเดิน จะเห็นต้นที่มีใบใหญ่ๆเหมือนพัด นั่นคือต้นคูณ คูณจะเป็นพืชตระกูลเดียวกับบอน ต้นและใบคล้ายกันมากแต่บอนจะมีสีเข้มกว่า
ส่วนที่เราเอามาทำอาหาร คือก้านที่มีลักษณะฟ่ามคล้ายๆสายบัว เอาก้านมาลอกเยื่อออก แล้วเอาไปจิ้มน้ำพริกกินดิบๆก็ได้ หรือจะเอาไปแกงส้มก็ได้ แกงกะทิก็ได้
บอน
บอนชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะเช่นเดียวกับคูณ เราตัดก้านมาลอกเยื่อออกก่อน ตรงนี้คนที่ทำจะคันมากเพราะยางของบอนนั่นเอง ดังนั้นการกินบอนเราจึงเอาไปทำให้สุกก่อนจึงจะกินได้ไม่คัน ที่นิยมกันก็คือ แกงบอน จะแกงส้มหรือแกงกะทิก็ได้ กินคล้ายๆสายบัว แต่จะมีรสชาติกว่า
|
 |
|
|
| Post Number: 2
|
add
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
 |
โพสต์เมื่อ: 27 Feb. 2003,20:53 |
|
 |
แต้ว
ช่วงนี้เป็นช่วงเริ่มต้นฤดูร้อน ต้นไม้เริ่มผลัดใบและแตกยอดอ่อน จึงเป็นเวลาที่ชาวบ้านจะเก็บยอดอ่อนของไม้ป่ามากินมาขาย ยอดอ่อนและดอกของ แต้ว หรือที่บางแห่งจะเรียกว่า ติ้ว จะมีให้เห็นมากมายตามข้างทาง ในป่า หรือวางขายอยู่ตามตลาด
แต้วเป็นไม้ยืนต้น ตามลำต้นจะมีหนามอยู่โดยรอบ แต่เมื่อต้นแก่แล้วหนามจะทู่ไม่แหลมคมเหมือนต้นอ่อน หลังจากที่ใบร่วงจนหมดต้น หลังช่วงฤดูหนาวแล้วแต้วก็ผลิยอดอ่อนซึ่งบางพันธุ์ก็จะเป็นสีแดง บางพันธุ์ก็เป็นสีเขียว ยอดสีแดงจะมีรสฝาดปน ส่วนยอดอ่อนสีเขียวจะมีรสเปรี้ยวกว่า
พร้อมกับยอดอ่อนจะมีดอกเล็กๆผลิอยู่เต็มต้น ดอกตูมจะเป็นตุ่มสีแดงเล็กๆ เมื่อบานจะเป็นสีขาว กลีบบอบบาง มีกลิ่นหอมเล็กน้อย เมื่อบานเต็มต้นจะดูสวยงามมาก
ส่วนที่นำมาเป็นอาหาร
ยอดอ่อนและดอกนี้ คือส่วนที่เราเอามากิน ซึ่งจะปรุงเป็นอาหารได้หลายแบบ ได้แก่
<> กินสดๆ เป็นผักจิ้มน้ำพริกกะปี หรือ แนมเป็นผักสดกินกับแกง ขนมจีน ฯลฯ
<> นำมาแกงส้มกับปลา หรือ หมูสามชั้น ก็ทำเหมือนแกงส้มทั่วไป แต่แทนที่จะใส่มะขามเปียก ก็ใส่ใบแต้วลงไปแทน แกงส้มใบแต้วกับหมูสามชั้น ก็เป็นแกงพิเศษที่ฟังดูแปลกดี เป็นแกงส้มที่มีมันลอยอยู่ด้วย แต่จะไม่เลี่ยนเพราะความเปรี้ยวใบแต้วจะช่วยลดความมันของหมูไป
<> เนื่องจากดอกสวยงามน่ารัก และใบแต้วก็มีสีสัน ถ้าเอามาแต่งข้างๆจานอาหารต่างๆจะดูงดงามน่ากินมาก
แต่ดอกแต้วและใบแต้วจะบอบบางและช้ำง่าย เมื่อเด็ดต้องทะนุถนอม และต้องรีบนำมากินเลยจึงจะได้กลิ่นหอมยางแต้วและรสชาติที่เปรี้ยวๆฝาดเล็กน้อย ถ้าทิ้งไว้ข้ามวันจะเปลี่ยนสีไปและกินไม่อร่อย
|
|
|
|
| Post Number: 3
|
add
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 01 Mar. 2003,01:34 |
|
|
ผักหวานป่า
เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางที่เติบโตไม่เร็วนัก ซึ่งอาจเป็นเพราะส่วนหนึ่งยอดอ่อนของมันกินได้ จึงมีคนเด็ดยอดมันไปกินจนมันไม่ทันจะเติบโตนั่นเอง ต้นผักหวานมักจะเติบโตขึ้นในป่ายาง หรือป่าโปร่งแบบป่าเบญจพรรณ ใบอ่อนจะมีสีเขียวปนเหลืองสวยและเป็นมัน ช่วงปลายฤดูหนาวต่อกับต้นฤดูร้อน ผักหวานจะผลิยอดมากมาย ช่วงระหว่างเดือน ธันวา มกรา และกุมภา จึงเป็นช่วงที่มีผักหวานป่าวางขายทั่วไป
ส่วนที่นำมาประกอบอาหาร
เรากินใบอ่อน ยอดอ่อนของผักหวาน และลูกผักหวาน
<> ใบผักหวานกินดิบๆไม่ได้ ต้องนำมาลวกก่อนจึงจะจิ้มน้ำพริกกินได้
<> เอาแต่ใบอ่อน มาแกงเลียงกินได้ หรือแค่ต้มน้ำปลาก็กินอร่อยแล้ว
<> เอายอดและใบผักหวานมาต้มแกงจืดหมูบ่ะช่อก็ได้
<> ผักหวานผัดกินก็ได้
<> ลูกผักหวานจะใส่ลงในแกงเลียงก็ได้ หรือจะเอามาหมกไฟ หมกขี้เถ้า แล้วเอามากินเล่น จะมีรสชาติกรอบๆมันๆ
หมายเหตุ มียอดอ่อนของพืชบางชนิดเหมือนผักหวาน แต่กินแล้วเมาได้ เขาจึงแนะนำว่า เมื่อปรุงผักหวานเป็นอาหาร ให้ลองเอาช้อนสแตนเลสลองใส่ลงในหม้อที่ต้มผักหวาน ดูว่าช้อนเปลี่ยนเป็นสีดำๆหรือไม่ ถ้าไม่เปลี่ยนสีก็ปลอดภัยกินได้
|
|
|
|
| Post Number: 4
|
add
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 10 Mar. 2003,23:59 |
|
|
กระถิน
ว่าสุกลูกงามงอน เงาะป่าพวาเอย
กระทุ่มกระถินกลิ่นเร้า รื่นข้างทางจร
จากเรื่อง นิราศสุพรรณ ผู้ประพันธ์ : สุนทรภู่
กระถินเป็นไม้พุ่มที่พบเห็นได้ทั่วๆไปตามข้างทาง ทั้งในเมืองและต่างจังหวัด ทางใต้จะเรียกว่า สะตอเบา เพราะใบละเอียดๆเหมือนต้นสะตอ และอาจเป็นเพราะทั้งยอดและฝักมีกลิ่นเล็กน้อยพอที่จะเป็นน้องๆสะตอได้
เรานิยมเก็บยอดกระถิน ดอกกระถิน ฝักกระถินอ่อนๆ มาจิ้มน้ำพริก แนมเป็นผักกินกับขนมจีนหรือส้มตำ
ที่นิยมกันมากก็คือ เอายอดกระถินมาแนมกับ หอยนางรมดิบสดๆจิ้มน้ำพริกเกลือ หรือจะเป็นหอยนางรมลวก หรือทอดไข่ก็แนมด้วยผักกระถินได้ ซึ่งหอยนางรมและยอดกระถินนี้มันจะเข้าเป็นปี่เป็นขลุ่ย เพราะมันจะทำให้เกิดรสหวานชุ่มคอเมื่อกินด้วยกัน เป็นรสชาติที่แปลกมหัศจรรย์มาก
ฝักกระถินแก่ ที่เหลืองๆ ก่อนจะแก่จนเป็นสีดำ ให้เอามาแกะเอาแต่เมล็ดเล็กๆข้างใน มาขยำกินกับน้ำพริก หรือไม่ก็โรยลงในข้าวยำปักษ์ใต้กินกับน้ำบูดู อร่อยดี
ชาวบ้านนิยมปลูกกระถินเป็นรั้ว เพราะเป็นต้นไม้ที่ปลูกขึ้นง่าย และทนความแห้งแล้งได้ดี ขึ้นง่ายโดยการหว่านเมล็ด นอกจากนี้เมื่อเราเด็ดยอดมากินบ่อยๆ ก็จะทำให้กระถินไม่สูงเกินไปเหมาะที่จะเป็นรั้ว และกระถินก็จะผลิยอดอ่อนให้เราเด็ดไปกินได้ตลอดทั้งปีด้วย
|
|
|
|
| Post Number: 5
|
Yaya
English Tutor
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 783
เข้าร่วมเมื่อ: 02 Jul. 2002
อัตรานิยม: 5
|
|
โพสต์เมื่อ: 11 Mar. 2003,04:19 |
|
|
พูดถึงผักแต้ว หรือ ผักติ้ว..ภาคอิสานเรียกผักติ้ว...แล้ว น้าแอ๊ด ต่อด้วย ผักหวานป่า... ย๋าเลย มีเรื่องราว เล่าเกี่ยวกับ ผักติ้ว และผักหวานป่า มาให้ฟังกัน ค่ะ...
... เมื่อ 10 กว่าปี ก่อน ที่เมืองเลยอีกตามเคย... ผักหวานป่า หาทานที่เมืองเลยได้ไม่ยาก... แต่ถ้าเป็นพื้นที่นอาจจะยากหน่อย เพราะเป็นไม้ที่ขึ้นเองตามธรรมชาติ ..ปลูกไม่ค่อยจะขึ้น (ปลูกยาก) ... และผักติ้ว..จะปลูกง่าย..หาง่ายกว่ากันเยอะ ... ฉนั้นตามท้องตลาด ผักหวานจะมีราคาแพงกว่า หาซื้อได้ยากกว่า ผักติ้ว... พี่ตุ้ม ครูสอนพลศึกษา .. คนเมืองพิจิตร .. มาบรรจุที่เดียวกับย๋า ... ผู้มีนิสัยสนุกสนานและชอบรับประทานอาหารอีสานเป็นชีวิตจิตใจ ... แกชอบ แกงผักหวานใส่ไข่มดแดงใส่เห็ด.. วันนั้นพี่แกไปเดินตลาดเอง.. กลับมาพร้อม เสียง มอร์เตอร์ไซด์ คันเก่าๆ ของแก..พร้อมกับตะโกนบอกน้องๆ ที่บ้านพักครู ว่า .." เฮ๊ยย.. เด็กๆ วันนี้พี่มีผักหวาน..มาให้แกงให้กินหน่อย เว๊ย.." พวกเราโผล่หน้ากันออกมาดู .. เห็นพี่แก..ชูถุงผัก..ที่แกบอกว่าเป็นผักหวานถุงเบ้อเร่อยังไม่พินิจดูว่าเป็นผักอะไร...แต่ถ้าเป็นผักหวานถุงขนาดนั้น คงไม่ต่ำกว่า 100 บาท..ในความคิดของพวกเรา ..ว่าพี่แกคงอยากทานมากถึงได้ซื้อมาซะเยอะ... แล้วแกก็บอกอีกว่า..
" ไหนพวกเธอว่ามันแพงนักแพงหนาหละไอ้ผักหวานที่ว่า น่ะ ชั้นซื้อไอ้ถุงเบ้อเร่อ นี่แค่ 10 บาท เอง" ... พวกเรามองหน้ากัน แล้ว หันมาพินิจ .. ถุงผักหวานของพี่แก..ปรากฏว่าผักหวานที่แกว่า มันคือผักติ้ว นั่นเอง .. ฮ่า ฮ่า ฮ่า ... เลยบอกพี่แกไปว่า .." พี่ตุ้ม พี่ซื้อผักติ้วได้แพงดี นะปกติถุงเท่านี้ น่ะเขาขายกันไม่เกิน 5 บาท น่ะ พี่ .."
เท่านั้นแหละ .. พี่แกเลยถึงบางอ้อ ว่า ไอ้ผักหวานที่แกเคยทานอร่อยๆ น่ะ มันไม่ใช่ที่แกซื้อมา... ก็แกมาสารภาพภายหลังว่า แกอวดเก่งไม่ถามแม่ค้า..ว่ามันคือผักอะไร.. นึกว่ามันคือผักหวาน ..และเห็นมันถูกเลยรีบซื้อ..ที่ไหนได้ .. ตกลงวันนั้นเราเลยได้ทาน.. น้ำพริกปลาร้า.. จิ้มกับผักติ้ว.. อร่อยไปอีกแบบค่ะ... 
--------------
ไม่มีข้อโต้แย้ง....ไม่มีข้อผูกมัด....อิสระ....ความพอใจ
|
|
|
|
| Post Number: 6
|
KiLiN
ฅนธรรมดา
กลุ่ม: ภารโรงประจำบ้าน
จำนวนโพสต์: 5091
เข้าร่วมเมื่อ: 12 Jun. 2002
อัตรานิยม: 3
|
|
โพสต์เมื่อ: 11 Mar. 2003,08:14 |
|
|
โฮยยยย ชอบหมดเลยที่กินกับกระถิน อร่อยที่ซู้ดดดดก็กินกับหอยนางรมสุราษฎร์ตัวใหญ่ๆๆๆ
นึกถึงเพลงที่ว่าด้วยกระถิน
รีบตื่นขึ้นมา มองฟ้ามองดิน
เก็บยอดกระถิน หากินผักปลา
ทำไร่ไถนา อยู่ป่าอยู่ดง
อยู่มานมนาน ลูกหลานเต็มนา
......................
ยอดมะพร้าวบ้านเฮายังเขียวดกหนา
ต้มปลาร้าหอมหวลยังชวนให้ชิม
แจ่วปลาป่น รสข้นกับยอดกระถิน
ข้าวใหม่โชยกลิ่น หอมหวลทวนลมหน้าหนาว
....................
แม่น้องนางกลางทุ่ง
ใจเจ้ามุ่งสู่สิ่งไหน
ขาวบรรเจิด
เฉิดละไม โบยบิน
เก็บดอกหญ้าแซมผม
ดอกลั่นทมแซมกลิ่น
โอ้แม่ดอกกระถิน
บัดนี้เจ้าสิ้นจากลา
แม่แสงเดือนนวลผ่อง
แม่น้องนางกลางป่า
......................
--------------
|
|
|
|
| Post Number: 7
|
add
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 17 Mar. 2003,05:52 |
|
|
จิก
ต้นจิกหรือมุจลินท์นี้ ตามพระพุทธประวัติกล่าวว่า หลังจากที่พระพุทธเจ้าได้ทรงประทับอยู่ใต้ต้นโพธิ์และ ต้นไทร แห่งละ 7 วัน แล้ว จึงเสด็จไปประทับใต้ต้นจิกอีก 7 วัน ในขณะที่ประทับใต้ต้นจิกนี้ ได้มีฝนตกหนักติดต่อกันหลายวัน อากาศก็เย็นมาก จึงมีพญานาคชื่อมุจลินท์มาขดเป็นวง 7 รอบ ล้อมพระองค์ พร้อมกับแผ่พังพานปรกพระองค์ไว้ ต่อมาเมื่อมีผู้คิดประดิษฐ์พระพุทธรูปขึ้นภายหลัง จึงได้ประดิษฐ์พระพุทธรูปปางนี้ขึ้น เรียกว่า ปางนาคปรก และเรียกต้นจิกไปตามชื่อของพญานาค คือ มุจลินท์
ในวรรณคดี ที่กล่าวถึงจิก เช่น
มะลิวัลย์พันจิกจวง ดอกเป็นพวงร่วงเรณู
หอมมาน่าเอ็นดู ชูชื่นจิตคิดวนิดา
จาก
กาพย์เห่เรือ ตอน
เห่ชมไม้:พระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์
ต้นจิกมีหลายชนิด เช่น จิกนา จิกเจา จิกน้ำ จิกป่า ฯลฯ
จิกน้ำ เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็ก ลำต้นจะเป็นปุ่มเป็นปม แผ่กิ่งก้านสาขาปลายกิ่งจะลู่ลง ใบขนาดใหญ่เป็นมันสวย คล้ายใบชมพู่ ดอกห้อยเป็นพวงระย้ายาว แต่ละพวงมีหลายดอก และค่อย ๆ บานทีละดอก แต่ละดอกมีกลีบ ๔ กลีบ สีชมพูอ่อน เกสรตัวผู้เป็นกระจุก เมื่อดอกร่วงแล้วจะมีผล เติบโตได้ดีในที่ชื้นแฉะ เหมาะจะปลูกให้ร่มเงาริมน้ำ
จิกที่อยู่ตามป่าเขาจะมีต้นสูงชะลูดเหมือนต้นวาสนา ใบใหญ่ยาวมาก แต่จะมีดอกใหญ่ห้อยยาวระย้าจนเกือบถึงโคนต้น
ยอดอ่อนและดอกของจิก ใช้กินเป็นผักสด ผักจิ้ม มีรสมันปดฝาด รับประทานสดหรือลวกจิ้มน้ำพริก เป็นผักแนมกับลาบ ส้มตำ พล่าปลา ขนมจีน เป็นต้น
http://www.udomsuksa.ac.th/Flower/sld011.htm
http://www.forest.go.th/nursery/pud/jig.htm
www.school.net.th/library/create-web/ 10000/science/10000-5472.html
|
|
|
|
| Post Number: 8
|
add
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 01 Apr. 2003,23:10 |
|
|
สะตอ
สะตอ เป็นไม้ป่ายืนต้น สูงใหญ่ประมาณ 30 เมตร ลำต้นตั้งตรง ออกกิ่งก้านอยู่บริเวณส่วนบนของลำต้น ใบเป็นใบละเอียดแผ่ออกเหมือนใบหางนกยูง ดอกออกเป็นช่อรวมกันเป็นกระจุกคล้ายกระถิน ดอกจะมีก้านยาวมาก ดอกที่ไม่ติดลูกร่วงหล่นมาที่พื้นดิน เด็กๆจะเอาไปเล่นตีกันเรียกกันว่า ติ๊งโหน่ง เพราะที่หัวจะเป็นกลมๆโม่งๆ
สะตอจะออกดอกออกฝักช่วงต้นปี สะตอโดยทั่วไปที่นิยมปลูกในบ้านเรามี 2 ชนิด คือ สะตอดาน ลักษณะฝักแบนตรงไม่บิดเบี้ยว มีกลิ่นฉุนจัด เนื้อเมล็ดแน่น อีกชนิดหนึ่ง คือสะตอข้าว ลักษณะฝักบิดเป็นเกลียว ขนาดของฝักใกล้เคียงกับสะตอดาน แต่กลิ่นไม่ฉุนเท่าสะตอดาน และเนื้อเมล็ดไม่ค่อยแน่น
สะตอเป็นพืชพื้นเมืองทางภาคใต้และภาคตะวันออก สะตอป่าเป็นอาหารของสัตว์ป่า เช่น ลิง ค่าง ชะนี ฯลฯ เรานำสะตอมาทำเป็นอาหารได้หลายอย่าง
- นำมาเป็นผักจิ้มน้ำพริก โดยอาจกินดิบๆ หรือนำมาย่างทั้งฝักแล้วแกะแต่เมล็ดจิ้มน้ำพริก
- แกะเอาแต่เมล็ดมาดองเกลือ แล้วกินกับน้ำพริก
- แกะแต่เมล็ด ลอกเยื่อออกด้วย แล้วนำมาผัดเผ็ด หรือแกง
- แกะเอาเมล็ดที่แก่มากๆ ไปเพาะให้งอก พอเริ่มมีหน่ออ่อนๆงอก ก็เอามาแกงหรือผัดเผ็ด จะมีรสชาติมันยิ่งขึ้น
- ถ้าไม่มีอะไรกินจริงๆ ดอกสะตอที่ร่วงหล่นก็เอามาจิ้มน้ำพริกกินดิบๆได้
แต่ไม่ว่าจะนำมาปรุงเป็นอาหารอะไรก็ตาม สะตอก็จะไม่ละทิ้งความเป็นเอกลักษณ์ของตนเองนั่นคือ มีกลิ่นอันรุนแรง ดังนั้นคนที่รักกันควรจะมีเงื่อนไขเรื่องการกินสะตอตกลงกันไว้ด้วย จะได้ไม่ต้องทะเลาะกันเพราะกลิ่นสะตอ 
|
|
|
|
| Post Number: 9
|
KiLiN
ฅนธรรมดา
กลุ่ม: ภารโรงประจำบ้าน
จำนวนโพสต์: 5091
เข้าร่วมเมื่อ: 12 Jun. 2002
อัตรานิยม: 3
|
|
โพสต์เมื่อ: 26 Apr. 2003,04:26 |
|
|
ฮ่า.....เช้านี้ได้กินยอดอ่อนของผักหวานป่า ลวกจิ้มน้ำพริก
อร่อย แค่เด็ดยอดแล้วหย่อนลงปากเคี้ยวๆๆ ก็อร่อยแล้ว
มีน้ำพริกเลยยิ่งอร่อย
แล้วยังสะตอ อีก ทั้งดิบทั้งเผา จิ้มน้ำพริก
พูดแล้วน้ำลายไหล
--------------
|
|
|
|
| Post Number: 10
|
add
ฅนเก็บกวาดใบไม้
กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 4831
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002
อัตรานิยม: 4
|
|
โพสต์เมื่อ: 08 Jun. 2003,22:53 |
|
|
เหอๆๆ ดีจัง คนกรุงเทพฯได้กินผักหวานป่าด้วย.......
เมื่อวานเดินไปตลาด เห็นชาวบ้านเอาดอกซ่อนกลิ่นตูมๆมาขาย เลยนึกแปลกใจ ถามเขาว่า นี่จะให้ซื้อไปปักแจกันหรือว่า ให้ซื้อเอาไปกิน
แม่ค้าตอบว่า "เอาไปผัดกินสิ อร่อยนะ อร่อยมากเลย อร่อยกว่าหน่อไม้ฝรั่งอีก ลองสิ 2 กำ 5 บาทเอง"
"แล้วกินได้ทั้งหมดหรือ ต้องลอก"
" ไม่ต้องลอกนะ เอาแต่ดอกและที่อ่อนๆน่ะ"
ด้วยความอยากรู้เลยซื้อมาลองผัดไฟแรงใส่น้ำมันหอย อืม ก็อร่อยจริงๆอย่างที่แม้ค้าเขาว่า แต่เราคนกินรู้สึกตะขิดตะขวงใจนิดหน่อย เพราะรู้สึกว่ากินอฃดอกไม้สวยๆเข้าไปแล้ว
ดอกซ่อนกลิ่น
นี่คือซ่อนกลิ่น
นี่คือซ่อนชู้
ชื่อสามัญ Tuberose
ชื่อพฤกษศาสตร์ Polianthes tuberosa
วงศ์ AMARYLLIDACEAE
ซ่อนกลิ่นเป็นไม้หัว แตกเป็นกอ ลำต้นสูงประมาณ 2 ฟุตเศษ ใบยาวหุ้มต้น แตกช่อดอกกลางลำต้น ดอกขาวมีหลายกลีบ กลิ่นหอมรุนแรง
เดิมเรียกซ่อนชู้ ภายหลังรัชกาลที่ ๔ โปรดให้เรียกซ่อนกลิ่น ความจริงไม้ชนิดนี้ ท่านแต่ก่อนเรียกต่างกัน มีทั้งซ่อนกลิ่นกับซ่อนชู้ ซ่อนชู้เป็นชนิดดอกซ้อนกัน ส่วนซ่อนกลิ่นเป็นชนิดลา คือ ไม่มีดอกซ้อน
( ลา คือ ชั้นเดียวใช้กับดอกไม้ เช่น มะลิลา )
ธรรมเกียรติ กันอริ. วรรณพฤกษ์พรรณนา : ไม้ในวรรณคดี และพุทธศาสนา.พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธารวิมล, 2540.
|
|
|
|
|
|
