เชิญคลิกไปแปลนบ้าน
ขอต้อนรับเพื่อนสมาชิกล่าสุด คุณ......สู่บ้านฅนธรรมดาครับ......สำหรับท่านที่ยังไม่ได้ยืนยันอีเมล์ อย่าลืมกลับไปที่อีเมล์ที่ใช้สมัคร..คลิกยืนยันกลับมาด้วยน่ะครับ..หรือเมล์กลับมาที่ admin ตามอีเมล์ข้างล่าง หรือที่ KiLiN


» Welcome Guest
[ Log In :: Register ]

1 members are viewing this topic
>Guest

Page 1 of 1912345>>

[ เกาะติดกระทู้นี้ :: ส่งต่อกระทู้นี้ :: พิมพ์กระทู้นี้ ]

 reply to topic new topic new poll
กระทู้: ..เมื่อฤษีเข้าป่า.., ผจญไพร..ไปกับฤษีข้ามน้ำ< ไปกระทู้เก่ากว่า | ไปกระทู้ใหม่กว่า >
 Post Number: 1
นกกะปูด Search for posts by this member.
เด็กรับใช้ธรรมดา
Avatar



กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 1820
เข้าร่วมเมื่อ: 25 Jun. 2002

อัตรานิยม: 4
PostIcon โพสต์เมื่อ: 31 Jul. 2002,15:56  Skip to the next post in this topic. Ignore posts   QUOTE
กระทู้:.. เมื่อฤษีเข้าป่า.., ผจญไพร..ไปกับฤษีข้ามน้ำ

จะเที่ยวที่ไหน...
จะไปอย่างไร...
แค่พกความมั่นใจและจริงใจ...
รับรองที่ไหนๆ ก็น่าสนใจทั้งน๊านนนน 

สนุก.. ตื่นเต้น.. เร้าใจ.. ไม่ไป.. ไม่รู้หรอก... ผู้ชายคนนี้เขามีอะไรดีๆ มาให้อ่านค่ะ ถ้าอยากอิ่มอารมณ์ และดื่มด่ำธรรมชาติอย่างเต็มที่ แนวการเขียนแฝงไว้ด้วยแนวคิด น่าติดตามตลอดทุกเรื่อง เชิญติดตามงานเขียน เกี่ยวกับการท่องเที่ยวผจญไพร ของนาย "ฤษีข้ามน้ำ" ค่ะ
thumbsup.gif thumbsup.gif thumbsup.gif thumbsup.gif thumbsup.gif thumbsup.gif




อุทยานแห่งชาติปางสีดา

มีพื้นที่ครอบคลุมอยู่ในท้องที่อำเภอสระแก้ว อำเภอวัฒนานคร อำเภอนาดี จังหวัดปราจีนบุรี มีสภาพป่าอุดมสมบูรณ์ ประกอบด้วยทรัพยากรธรรมชาติทีสำคัญ และมีค่ามีสภาพธรรมชาติและเอกลักษณ์ทางธรรมชาติที่สวยงามหลายแห่ง เช่น น้ำตกปาง น้ำตกหน้าผาใหญ่ โขดหินตามลำน้ำที่มีลักษณะแปลกๆ อุทยานแห่งชาติปางสีดามีเนื้อที่ประมาณ  844 ตารางกิโลเมตร หรือ 527,500 ไร่



๑๙/๑/๒๕๔๕

เมื่อวานผมเตรียมตัวเดินทางมาที่ "อุทยานแห่งชาติปางสีดา"
ความจริงแล้วเตรียมตัวล่วงหน้ามาประมาณ ๓ สัปดาห์
เริ่มตั้งแต่ออกวิ่ง ยกน้ำหนัก นอนหัวค่ำ และขอยืมอุปกรณ์ต่างๆ
จากเอี๊ยดและพี่พิเชษฐ์ ยิ่งใกล้วันเดินทางจิตใจเริ่มกระสับกระส่าย…
กลัว… ถามตัวเองว่ากลัวอะไร จริงๆ แล้วก็สารพัดที่จะกลัว
กลัวป่วย กลัวหิว กลัวท้องเสีย กลัวเป็นภาระให้ผู้ร่วมทาง
ก็จะไม่ให้กลัวได้อย่างไร เดินป่าครั้งสุดท้ายตอนอยู่ปี ๓ 

วันเวลาผ่านไปอะไรๆ ก็เปลี่ยน ร่างกายทรุดโทรม จิตใจก็ถดถอย
เรื่องราวที่เคยมั่นใจในอดีตกลับเป็นเรื่องยากเย็นในวันนี้
ชีวิตคิดหน้าคิดหลังมากขึ้น ย้ำคิดย้ำทำ การตัดสินใจดูจะลำบากกว่าเก่า

จริงๆแล้วในสถานการณ์ที่ไม่คุ้นเคยถึงไม่รู้จัก
มนุษย์ย่อมไม่อาจคำนวณอะไรได้ คงทำได้เพียงคาดการณ์จาก
ประสบการณ์ในอดีต เงื่อนไขที่จะเกิดขึ้นอยู่ในกำมือของผู้ที่ไม่อาจมองเห็น 
เราคงทำได้เพียงเข้าใจและยอมรับ แต่ในหลายครั้งเพียงแต่
ยอมรับ แต่ไม่อาจเข้าใจ...

เช้านี้ผมตื่นแต่เช้า...
เรียกว่าพระอาทิตย์ยังต้องรอให้ผมมาปลุกทีเดียว
ระหว่างรอคอยอยู่นั้น ผมได้ยินเสียงนกชนิดหนึ่งไม่รู้ว่าเป็นนกอะไร
เสียงมันแหลม กังวาลไปก้องป่า นั่นเป็นอารมณ์ของป่าเขา

เสียงนกร้องยามรุ่งสางของเช้านี้
รู้สึกได้อย่างว่ามันช่างไพเราะและมีมนต์ขลังอย่างบอกไม่ถูก
ผมหาเหตุผลไม่ได้ว่าทำไมจึงรู้สึกเช่นนี้
จนกระทั่งผมได้ยินเสียงของนักเรียนชายหญิงที่มาตั้งแคมป์ลูกเสือ
ตะโกนด่าพ่อล่อแม่กันลั่นป่า ได้ยินเสียงเครื่องยนต์และเสียงวิทยุตามสาย
ผมถึงได้รู้ว่าเสียงนกนี้ มันขลังอย่างไร

…ที่นี่เป็นป่า นี่เป็นบ้านของมัน
มันเกิดที่นี่และต้องตายที่นี่ มันกับบ้านของมันเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
การประสานสอดคล้องอย่างกลมกลืนเป็นความงาม..
      
บรรพบุรุษของเราก็เกิดที่นี่
และในยุคหนึ่งทั้งหมดก็ตายที่นี่ ความรู้สึกต่อบ้านหลังนี้ถูกส่งทอดมายังเราทางพันธุ์กรรม
พวกเราไม่น้อยจึงเดินทางมาที่นี่ ถ้าถามถึงเหตุผลส่วนใหญ่คงตอบสั้นๆว่า
"ชอบป่าถึงมาเที่ยว"
แต่แท้จริงแล้วมูลเหตุแห่งการมาป่านั้น เป็นเพียงแค่รสนิยมเท่านั้นหรือ
หรือว่าแท้จริงแล้วคือสัญชาติญาณที่จะกลับบ้านซึ่งฝังลึกอยู่ก้นบึ้งของหัวใจ.

จะอย่างไรก็ตามไม่ว่าสิ่งที่พาเรามาเดินอยู่ที่นี่จะเป็นเรื่องของ
"อารมณ์" หรือ “เหตุผล”
ในวันนี้พวกเราส่วนหนึ่งก็ไม่สามารถกลับบ้านได้อย่างแท้จริง
เพราะในหัวใจเรานั้นเต็มไปด้วยเสียงอึกทึกของเมือง ซึ่งบ้านเเห่งนี้ไม่ยอมรับ

เช้าวันพรุ่งผมจะมาปลุกตะวัน...
และรอฟังเสียงนกอีกครั้ง บรรยากาศในช่วงเช้าเช่นนี้
ทำให้ผมเห็นภาพบางอย่างซึ่งไม่เคยเห็นมาก่อน...

~ฤษีข้ามน้ำ~
Offline
Top of Page Profile Contact Info 
 Post Number: 2
STUV Search for posts by this member.
เริ่มไม่ใหม่
Avatar



กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 283
เข้าร่วมเมื่อ: 09 Jul. 2002

อัตรานิยม: ไม่มี
PostIcon โพสต์เมื่อ: 31 Jul. 2002,16:37 Skip to the previous post in this topic. Skip to the next post in this topic. Ignore posts   QUOTE
รออ่านต่อครับ
ผมเคยไปสองครั้ง เป็นที่ที่เหมาะสำหรับดูนกและเที่ยวธรรมชาติอีกที่หนึ่งครับ...
Offline
Top of Page Profile Contact Info 
 Post Number: 3
Yaya Search for posts by this member.
English Tutor
Avatar



กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 783
เข้าร่วมเมื่อ: 02 Jul. 2002

อัตรานิยม: 5
PostIcon โพสต์เมื่อ: 31 Jul. 2002,16:46 Skip to the previous post in this topic. Skip to the next post in this topic. Ignore posts   QUOTE
.....ประทับใจเสียงนก..ฮี่ ฮี่ ..ตัวไหนคะ ...แล้วไปป่าทริป นี้ ไม่เอานกไปปล่อยป่า ..เหรอคะ ...
    พี่ STUV ที่ๆ เหมาะสำหรับชมนก ที่ไหนดีคะ ...แนะนำมั่งสิเผื่ออยากไปดูนกบ้างน่ะ.. hehe.gif

--------------
ไม่มีข้อโต้แย้ง....ไม่มีข้อผูกมัด....อิสระ....ความพอใจ
Offline
Top of Page Profile Contact Info 
 Post Number: 4
STUV Search for posts by this member.
เริ่มไม่ใหม่
Avatar



กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 283
เข้าร่วมเมื่อ: 09 Jul. 2002

อัตรานิยม: ไม่มี
PostIcon โพสต์เมื่อ: 31 Jul. 2002,17:03 Skip to the previous post in this topic. Skip to the next post in this topic. Ignore posts   QUOTE
ใจกลาง กทม ก็คงเป็นที่สวนลุมพินี
แต่ผมไม่ชอบเพราะอึกทึกไปด้วยเสียง chinese karaoke
ทำลายบรรยากาศของการดูนกชะมัดเลย
สวนรถไฟ สวนสมเด็จ แถวจตุจักรก็ได้
ชานเมืองไปหน่อยก็แถวบางกระเจ้า ปอดของกรุงเทพ อ่างเก็บน้ำบางพระ
ถ้าขับรถสักสองชั่วโมงก็ต้องเป็นเขาใหญ่ แก่งกระจาน
Offline
Top of Page Profile Contact Info 
 Post Number: 5
ฤษีข้ามน้ำ Search for posts by this member.
เริ่มไม่ใหม่
Avatar



กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 199
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002

อัตรานิยม: 5
PostIcon โพสต์เมื่อ: 31 Jul. 2002,18:24 Skip to the previous post in this topic. Skip to the next post in this topic. Ignore posts   QUOTE
เฮ้ย!
Offline
Top of Page Profile Contact Info 
 Post Number: 6
Yaya Search for posts by this member.
English Tutor
Avatar



กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 783
เข้าร่วมเมื่อ: 02 Jul. 2002

อัตรานิยม: 5
PostIcon โพสต์เมื่อ: 31 Jul. 2002,21:57 Skip to the previous post in this topic. Skip to the next post in this topic. Ignore posts   QUOTE
พี่ฤษีฯ ...อย่าพูดเฮ้ย สิ ไม่เพราะ.. hehe.gif

--------------
ไม่มีข้อโต้แย้ง....ไม่มีข้อผูกมัด....อิสระ....ความพอใจ
Offline
Top of Page Profile Contact Info 
 Post Number: 7
ฤษีข้ามน้ำ Search for posts by this member.
เริ่มไม่ใหม่
Avatar



กลุ่ม: สมาชิกประจำ
จำนวนโพสต์: 199
เข้าร่วมเมื่อ: 27 Jun. 2002

อัตรานิยม: 5
PostIcon โพสต์เมื่อ: 01 Aug. 2002,12:58 Skip to the previous post in this topic. Skip to the next post in this topic. Ignore posts   QUOTE
อุทานครับ โต๊ะจาย เห็นเรื่องนี้มาลงเป็นกระทู้แล้วโต็ะจายครับ พี่แกเอาทุกเรื่องเลยนี่หว่า๕๕๕ ผมลืมไปแล้วนะเนี่ยเรื่องนี้ ..
ต้องกลับไปนั่งคิดก่อนว่าเคยเขียนอะไรให้พี่แกอ่านไปบ้างเนี่ย
Offline
Top of Page Profile Contact Info 
 Post Number: 8
Yaya Search for posts by this member.
English Tutor
Avatar



กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 783
เข้าร่วมเมื่อ: 02 Jul. 2002

อัตรานิยม: 5
PostIcon โพสต์เมื่อ: 01 Aug. 2002,22:30 Skip to the previous post in this topic. Skip to the next post in this topic. Ignore posts   QUOTE
...มีเป็นกรุเลยใช่มั๊ย คะ ...ม๊ะ ..คุณนกเปิดกรุ ..กวี..ของพี่ฤษีฯ มาให้อ่านให้หมดเลย ..เร๊ว..ย๋าจะรออ่านเองนะ ...รอ..รอ..รอ ..ค่ะ.. music.gif

--------------
ไม่มีข้อโต้แย้ง....ไม่มีข้อผูกมัด....อิสระ....ความพอใจ
Offline
Top of Page Profile Contact Info 
 Post Number: 9
นกกะปูด Search for posts by this member.
เด็กรับใช้ธรรมดา
Avatar



กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 1820
เข้าร่วมเมื่อ: 25 Jun. 2002

อัตรานิยม: 4
PostIcon โพสต์เมื่อ: 02 Aug. 2002,14:37 Skip to the previous post in this topic. Skip to the next post in this topic. Ignore posts   QUOTE
(ต่อ)...

หวนคิดไปถึงเมื่อวาน..
มันเป็น ๒๔ ชั่วโมง ที่เต็มไปด้วยรสชาติจริงๆ ทั้งเหนื่อย ทั้งหิว
ทั้งท้อ ทั้งโกรธ แต่ในบางเวลาก็มีความสวยงาม รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ

เรื่องราวเริ่มต้นในเวลาเช้า
หลังจากผมถูกปลุกขึ้นมาด้วยเสียงนก เสียงไพร
ผมก็ตรวจสอบสิ่งของในเป้ นำของที่ไม่จำเป็นออกไป
หลังจากที่ทุกคนจัดการธุระในตอนเช้าเสร็จสิ้น ก็เป็นเวลาของอาหารเช้า
บอกไปใครจะเชื่ออาหารเช้ามื้อนี้เป็น ไข่ดาว ไส้กรอก ขนมปังทาเนย
แล้วตามด้วยข้าวต้มหมู ตบท้ายด้วยกาแฟ 3 IN 1
ทั้งหมดเป็นฝีมือของพี่โจและโกที่ช่วยกันผลิตขึ้น

หลังอาหารเช้าผมกับพี่ยุทธไปอาบน้ำ..
พี่ตุ๋ยไปรวบรวมอุปกรณ์ที่จำต้องใช้ในการยังชีพในป่า เรียมไปล้างจาน
หลังจากที่พวกเราจัดเตรียมข้าวของเสร็จ มีพวกเราอีก 3 คนตามมา
หนึ่งคือพี่เจี๊ยบน้องพี่โจ สองคือคุณกั้งเพื่อนพี่เจี๊ยบ
สุดท้ายคือเจ้ากอล์ฟหลานชายคุณกั้ง

จากนั้นพวกเราทั้งหมดไปถ่ายรูปกับป้ายที่หน้าอุทยานไว้เป็นหลักฐาน



ครู่หนึ่งรถปิคอัพ ๑ คันมีไม้พาดที่ด้านหลังเป็น ๓ แถวมาจอดอยู่ข้างหน้าเรา
นั่นเป็นยานพาหนะสุดท้าย ที่จะนำเราไปส่งยังจุดที่เราจะไม่ลืม..

ผมกับพวกทั้ง ๙ คนกับเจ้าหน้าที่ป่าไม้อีก ๑ คนชื่อพี่ทวี
โดยสารรถดังกล่าวไปตามทางลูกรังที่อุทยานทำขึ้น
เพื่อให้เป็นเส้นทางไปยังจุดท่องเที่ยวต่างๆ เส้นทางดังกล่าวมีความยาว ๔๐ กิโลเมตร
ผ่านทางลงหรือขึ้นไปน้ำตกหลายแห่ง และแห่งสุดท้ายปลายทางคือ..

"น้ำตกแควมะค่า"


...ก่อนออกเดินทางผมเข้าไปดูรูปในที่ทำการอุทยานแล้ว
น้ำตกแควมะค่าเป็นน้ำตกที่อยู่ไกลที่สุด ใหญ่ที่สุด
และในสายตาของผมอาจสวยที่สุด วันนี้แหละเราจะพิชิตมัน!!!

~ฤษีข้ามน้ำ~
Offline
Top of Page Profile Contact Info 
 Post Number: 10
นกกะปูด Search for posts by this member.
เด็กรับใช้ธรรมดา
Avatar



กลุ่ม: ฅนทำความสะอาด
จำนวนโพสต์: 1820
เข้าร่วมเมื่อ: 25 Jun. 2002

อัตรานิยม: 4
PostIcon โพสต์เมื่อ: 03 Aug. 2002,14:43 Skip to the previous post in this topic.  Ignore posts   QUOTE
(ต่อ)...

เส้นทางที่รถวิ่งบางจุดอยู่ติดกับเหว
และบางช่วงทางวิ่งมีรอยแตกรถต้องวิ่งคร่อม และคอยหลบหลุมต่างๆ
หลายครั้งต้องจอดรถ แล้วให้เจ้าหน้าที่ลงไปดูทาง
ระหว่างทาง... ผมเห็นนกขนาดใหญ่บินผ่านไป
แต่มองไม่ชัดเข้าใจว่ามันคือ "นกเงือก" เมื่อรถจอดให้ดูเหยี่ยว
จึงได้คำตอบจากพวกที่นั่งกระบะหลังว่านั่นคือนกเงือกจริงๆ

จากที่เคยรู้..นกเงือกนั้นเป็นดัชนีวัดค่าความสมบูรณ์ของป่า
ป่าใดมีนกเงือกแสดงว่าป่านั้นระบบนิเวศยังสมบูรณ์
และสิงห์สาราสัตว์ยังมีอยู่มาก อดจะดีใจไม่ได้ที่เรายังคงมีป่าที่สมบูรณ์อยู่
แต่จะเหลือกี่ป่ากันนะ.. ที่ยังมีนกเงือกคอยรับรองคุณภาพ…

….รถแล่นมาถึงกิโลเมตรที่ ๓๓ ก็จอดเพราะเส้นทางขาด
นั่นหมายความว่าเราต้องเดินตามทางที่ขาดไปอีก ๗ กิโลเมตร
และเดินลงเขาไปยังน้ำตกอีก ๗ กิโลเมตร
ทุกคนลงจากรถ ตวัดเป้ขึ้นทาบแผ่นหลัง สาวเท้าเดินหน้าไปด้วยความคึกคัก
เส้นทางที่เดินไปนั้นบางตอนยังเห็นสภาพของถนนที่ชัดเจน
แต่บางตอนถนนถล่มหายไปกว่าครึ่ง บางช่วงของทางเต็มไปด้วยหญ้าคา
ไผ่ต่างๆ และต้นเล็บอินทรี เมื่อใดที่เราต้องฝ่าดงหญ้าคานี้
สิ่งเดียวที่ต้องทำคือ ก้มหัวให้คางติดหน้าอก
อาศัยปีกหมวกช่วยบังใบหน้า ใบหู ส่วนมือทั้งสองข้างก็กางไปข้างหน้า
แหวกหญ้าให้พ้นจากใบหน้าให้มากที่สุด หญ้าคาต้นหนึ่งสูงราว ๒ เมตร
ใบกว้างขนาดนิ้วหัวแม่มือผู้ใหญ่ แต่ขอบใบเล็กบางพอๆ กับมีดโกน
ผิดเหลี่ยมผิดมุมไป ก็ได้เลือดเหมือนกัน..

ดังนั้นพวกเราส่วนใหญ่จึงใส่เสื้อแขนยาว
แต่พวกที่เก๋าอย่างพี่ตุ๋ย พี่โจ และโกนั้นใช้ผ้าขาวม้าคลุมทั้งหัว ทั้งแขนและไหล่
มุดเข้าดงหญ้าคาแบบง่ายๆ ไม่ต้องพึ่งพาเสื้อแขนยาวให้เปลืองน้ำหนัก
หญ้าคาคงรบกวนอารมณ์เราได้ระดับหนึ่ง แต่ที่กวนอารมณ์จริงๆ นั้นคือ...
"เล็บอินทรี" ซึ่งมีทั้งแบบที่แห้งตาย และแบบที่ยังเขียวสดอยู่
ด้วยหนามที่โค้งงอเหมือนเล็บของนกกินเนื้อ บวกกับความเหนียวของลำต้น
พวกนี้ไม่ว่าตายหรือเป็น คุณภาพก็ไม่แตกต่างกัน
ยามเกี่ยวเข้ากับกางเกงแล้ว อย่าได้กระชากเป็นอันขาด
เพราะที่ขาดไม่ใช่หนามเล็บอินทรี แต่เป็นกางเกง

เรื่องนี้ผมรู้ดี...
เพราะกางเกงของผมก็ได้สังเวยให้แก่คมเล็บของมันมาแล้ว
ลองคิดดูว่า หากที่เกี่ยวเป็นเนื้อเราจะเป็นอย่างไร?
คำตอบนั้นอยู่ที่รอยอักเสบเป็นทาง บนแขนของพี่ยุทธ
อย่างไรก็ตาม..ใช่ว่าใบไม้ป่า จะให้แต่อารมณ์ที่เข็ดขยาดเพียงอย่างเดียว
บางช่วงของทางมีใบไม้หลากสี หลายขนาด ทั้งใบไม้แห้งสีเหลือง
สีส้ม สีน้ำตาล ใบไม้สดสีเขียว หล่นอยู่บนพื้น
และมียอดไม้เลื้อยสีเขียวอ่อนๆ พาดผ่านไปมา บนทางดินสีหมากอ่อน...



ครั้งเเรกที่เห็น... อดตื่นเต้นไม่ได้
เพราะไม่คิดว่าทางป่าจะมีสีสันขนาดนี้
มันเป็นงานศิลปะบนพื้นพิภพจริงๆ
อดเสียดายไม่ได้ ที่ไม่ได้เอากล้องถ่ายรูปไปด้วย
ไม่รู้ว่าจะมีโอกาส ได้เห็นสีสันอย่างนี้อีกหรือเปล่า...

~ฤษีข้ามน้ำ~
Offline
Top of Page Profile Contact Info 
182 คำตอบนับตั้งแต่ 31 Jul. 2002,15:56 < ไปกระทู้เก่ากว่า | ไปกระทู้ใหม่กว่า >

[ เกาะติดกระทู้นี้ :: ส่งต่อกระทู้นี้ :: พิมพ์กระทู้นี้ ]


Page 1 of 1912345>> 		reply to topic new topic new poll



บ้านฅนธรรมดา - ธรรมชาติ เสียงธรรมและเสียงเพลง
E-mail : admin@thummada.com